Her 10 Kasım gelince
Yas içinde bu millet
Gara bir bulut gelir
Anıt tepe üstüne
Her 10 Kasım gelince
Yas içinde bu millet
Etiket: Şiir
Mennen aralanıf batan güneşim
Şafak zamanında harya gedersen
Ömrünü ömrüme goyan güneşim
Umudum gümanım harya gidersen
Yorulmuş galbinden neler diyersen
Bilmedim derdini kime diyersen
O zalim felek ki kimi istese
Bu gözel dünyadan gelif aparer
Yerde göyde bir bahane elliyer
Bir gün tabutuna salıf aparer
Odu bu dünyada eliyle sönör
Yaradıf gurduğu bir anda dönör
Enkazın Altından bir ses duyuldu..
Çalışmalar o yöne yoğunlaştı.
Dikkate ,tedbire iyi uyuldu
Sevinçler gözlerde damlacık yaştı..
Elifin tuttuğu hayatın bağı…
Minicik eliyle tutmuş parmağı..
Küçük Abdal’ın doğum ve ölüm tarihi ile ilgili bilgiler bulunamamıştır. Küçük Abdal, 15. Yüzyıl Bektaşi şeyhlerinden Hüsam Şah olarak da anılan Otman Baba’nın halifelerindendir. Küçük Abdal adını da kendisine bizzat şeyhi Otman Baba vermiştir.
Vilâyetnâme-i Otman Baba adlı eserini şeyhinin ölümünden beş sene sonra 1483 yılında kaleme aldığı anlaşılıyor. Eseri incelendiğinde Küçük Abdal’ın Arapça ve Farsça’yı iyi bildiği ve iyi bir tekke eğitim aldığı anlaşılmaktadır. Vilâyetnâme-i Otman Baba
Hayatı hakkında yeterli bilgi bulunmayan Kıvâmî, yapılan araştırmalara göre Fatih devrinde defterdar olması muhtemel bir şairdir. Fetih-nâme-i Sultan Mehmed adlı eserini Sultan Bayezid için yazmıştır. Manzum mensur karışık olan eserinde hadiseleri anlatırken kendine has bir kompozisyon kurmuştur.
Olaylar eserde, şiir-nesir-şiir; tasvir-vak’a-dua ve övgü şeklinde anlatılmıştır. Nesir ve nazmındaki canlılık cümle veya mısra başlarında kullandığı tekrarlardan kaynaklanır. Tasvirlerinde daha çok mevsimleri anlatır. Bunlar arasında bahar mevsiminin ayrı bir
Başın yükseklerde, zirvelerdesin,
Kimseler bilmez neler gizlersin,
Sırlarla dolu bir ahestesin,
Şairlere, aşıklara ilham verensin.
Yunus’un onsekiz bin âlemi gördüğü,
Mevlana’nın kırk gün, kırk gece geçirdiği,
Bir beri dön beri göröm yüzünü
Açtımı yanakta güllerin gözel
Yağşı kelam eyle çevir sözünü
Bülbülü mat eyler dillerin gözel
Kızarmış yanaklar sanki nar gibi
Cennet hurisinden nişan var gibi
Askerleri, mankenleri yetmedi,
Halkını cepheye sürdü Ermeni,
İşleri cephede iyi gitmedi,
İşgalin sonunu gördü Ermeni.
Cana can; kana kan, birin bin katı,
Ayak altında Ermeni hayatı,
Zehmeri soyuğu tenim titreder
Don tutuf her yanım haberin var mı
Rüzgarlar canımı içten terpeder
Tökülör yarpağım haberin varmı
Kaderin buludu duruf gastime
Yağışın dolusun tökör üstüme