Cacığa “çintme” denirdi
Biz çocukken köyümüzde
Ahıra “örtme” denirdi
Biz çocukken köyümüzde.
Keçinin adı “davar”dı
Sebzenin adı “avar”dı
Arpa kırılsa “zavardı”
Biz çocukken köyümüzde.…
Bakayım
Has bahçenin gülü diyorlar sana
Gerçekten öyle mi gel bir bakayım
Dişlerin inciymiş, dudağın mercan
Hafiften gülümse, gül bir bakayım.
Kaşların hançermiş, saçların lüle
Gözlerin dilsizi getirmiş dile
Yanağın rakipmiş en gökçek güle
Sende mi en güzel al bir …
Teselli
Gözyaşını döküp, üzülme sakın
Yağmurlar yağdı mı sel beklemezmiş
Kaderin hükmüne isyan eyleme
Kervan düzülünce yol beklemezmiş
Bey “yürü” deyince obalar yürür
Çobanlar sürüyü peşinden sürür
Âşiret sonunda yaylaya varır
Göç vakti gelince il beklemezmiÅŸ.…
BaÅŸka
Konak başka, saray başka, köşk başka
Fasıl başka, nağme başka, meşk başka
Meyil baÅŸka, sevi baÅŸka, aÅŸk baÅŸka
Her birisi başka başka bunların.
Eda baÅŸka, cilve baÅŸka, naz baÅŸka
Kadın başka, gelin başka, kız başka
Tambur baÅŸka, keman baÅŸka, …
Ne Güzel
Perdeleri çekiverip aniden
Pencereden bakıversen ne güzel…
Önce gülümseyip, sonra kaş çatıp
ÅžimÅŸek gibi çakıversen ne güzel…
Usul usul önüm sıra yürüsen
Şu gönlümü peşin sıra sürüsen
Dönüp baksan vefalı bir yâr isen
Tebessümle bakıversen ne güzel……
Söyle
Hayli zaman oldu koyup gideli
Dönmeye niyetin yok mu yâr söyle
Yalnız yaşamakla bitmiyor günler
Çık gel artık desem, çok mu yâr söyle?
Kendim konuÅŸurum, kendim dinlerim
Önce ahh ederim, sonra inlerim
Melûl, mahzun geçer böyle günlerim
Az da …
Bu Sabah
Meryemçil’in döşündeyim bu sabah
Sanki yirmi yaşındayım bu sabah
Pınarları büngüldeyip durulur
Bir sunanın peşindeyim bu sabah.
Sığınağım bir ardıcın gölgesi
Çıksa gelse aşiretin bilgesi
Bu yaylalar Karabacak bölgesi
Bir cennetin döşündeyim bu sabah.…
KaramanoÄŸlu Mehmet Bey
Adı da bellidir, sanı da belli,
Ünvanı da belli, ünü de belli,
Kim demiÅŸ ki bilinmez birisidir.
Namı da bellidir, şanı da belli
Mehmet Bey diyorlar KaramanoÄŸlu,
Milletine bağlı, diline bağlı,
Bir ferman buyurdu: Türklüğe çağrı,
Yolu …
Åžu DaÄŸlarda Gezmeyi Severim
Karamıklar sarı çiçek açınca
Kelebekler daldan dala uçunca
Yörükler de yaylasına göçünce
Şu dağlarda gezmeyi çok severim.
Kar eriyip vadilerden akınca
Kuş sesleri ortalığı yıkınca
Karıncalar yer yüzüne çıkınca
Åžu daÄŸlarda gezmeyi çok severim.…
YunuslayınÂ
Söz divanı kurulanda
En baÅŸta Yunus oturur
Dile destur verilende
Cümleyi Yunus bitirir.
Hayır söyler, rahmet okur
Tezgahında mana dokur
Boynu bükük, miskin, fakir
Sözleri muÅŸtu getirir.…
