Biz bakardık ve sen yürürdün şeyhim,
Sen yürürdün ve dağlar yürürdü..
Öksüz bir kırlangıç olurduk sen görünmeyince,
Sen görünmeyince görmezdik bulutları…
Yağmurları kuşanıp yollarda bahara durmazdık,
Kapının önünde iki büklüm bekler,
Acıyı keşfeden bu çocuk yürekler,
Nasıl selam verilir bilmez…
Ne açar kapıları bilmezdik şeyhim…
Ey Sevgili, Ey Sevgili..!
Ey insafı olmayan Sevgili..!
Ey gönlümü alan..
Ey bana mahrem olan..
Gamımı paylaşan güzel..!
Ey yeryüzünde bana ay..!
Ey gece yarısında seher olan Sevgili..!
Ey tehlike anında benim siperim..!
Ey benim şekerler bulutum..!
TARİHTE BUGÜN: HZ. MEVLANA NIN 746. VUSLAT(ÖLÜM) YILDÖNÜMÜ (ŞEB-İ ARUS)Mevlevilikte, “Hamdım, Piştim, Yandım” diyerek üç kelimeyle hayatını özetleyen Mevlânâ Celaleddin-i Rumi’nin öldüğü geceyi anmak için Konya’da düzenlenen törenlerdir. Mevlânâ Celaleddin-i Rumi‘nin ölüm yıl dönümlerinde 7-17 Aralık tarihlerine denk gelen haftalarda yapılan ve “Vuslat Yıldönümü Uluslararası Anma Törenleri” olarak isimlendirilmeye başlanılan törenler, halk arasında Şeb-i Arus Törenleri olarak da anılmaktadır.
“Mezarıma bir ferace sersinler.
Taşımın üzerine ‘Şems’in Kimya’sı yazsınlar.
Bin ömürlük nefesim olsa,hepsi de Şems’ime feda olsun…
Günü gelir beni sorarlarsa,kimdi Kimya derlerse size Allah’ın sevgili bir kulu olabilmek için çabaladı hayatı desinler.
İlahi aşk ile tutuştu ve bir secde anı can verip gitti bu dünyadan,Şems’in dizinde secdesini yaptı diye anlatsınlar.”
(MEVLÂNÂ) HAMZAVÎ
Süleyman’ın müsâhiplerinden biri olarak bilinen Hamzavî’nin asıl adı hakkında bilgi mevcut değildir. (ö. 815/1412-13) Dîvân şairi Ahmedî’nin kardeşi olduğu bilinmektedir. (İsen, 1994: 106) Cilt cilt oluşturulmuş olan Hamza-nâme adlı eserin müellifidir.
Halk tarafından büyük bir ilgiyle okunan bu eserden dolayı Hamzavî mahlasını almıştır. (Kurtçu, 2006: 16-17; İsen, 1994: 106) Âşık Çelebi, Kâtip Çelebi ve Evliya Çelebi; Hamzavî’nin Hamza-nâme metinlerinin ilk müellifi
Mevlâna Celâleddin-i Rûmî’nin büyük oğlu olan Sultan Veled, 24 Nisan 1226 (25 Rebîülâhir 623) tarihinde şimdiki Karaman vilayeti Larende’de dünyaya gelmiş ve 11 Kasım 1312 (10 Recep 712) yılında Konya’da vefat etmiştir.
Sultan Veled, Hüsâmeddin Çelebi’nin ölümünden sonra babasını temsil etmeye başlamış; henüz kurulmamış olan Mevleviliği babası adına kurup etrafa halifeler göndermiş; sema meclislerini idare etmiş ve semayı birtakım kurallara bağlamıştır.
Sultan Veled, babasını takip ederek, onun divanının yarısı kadar bir Divan, Mesnevi’sinin yarısı nisbetinde
Mevlana Hazretlerinin Oğluna Mektubu
Mevlâna Celâleddin-i Rûmî hazretlerinin mektuplarının belli bir kısmı günümüze ulaşmıştır. Bu mektupların bir kısmı yöneticilere, bir kısmı âlimlere, bir kısmı da müridlerine ve oğullarına yazılmıştır. Büyük velinin oğullarına yazdığı mektuplarda hem bir babanın merhamet ve şefkatini, yanlışa düşen oğluna karşı yürek burukluğunu hem de bir Allah dostunun rehberliğini görürüz.
“Gozlerin ışığı, oğulların övüncü aziz oğul! Allah onu korusun, katından bir ruhla kuvvetlendirsin. Babandan selam ve duadan sonra şunu bil ki, evinden dışarıda gecelemen, o sana muhtaç ev halkının gönüllerini almaman
Hz.Mevlana Dudu Kuşu hakkında iki tane ibretlik hikaye anlatmıştır.Her ikisini de yazıyorum.
* Bir bakkal vardı, onun bir de dudusu vardı. Yeşil, güzel sesli ve söyler duduydu. Dükkanda dükkan bekçiliği yapar; bütün alış veriş edenlere hoş nükteler söyler, latifeler ederdi. İnsanlara hitap ederken insan gibi konuşurdu, dudu gibi ötmede de mahareti vardı.
Ey Sofi Söyle O Ay yüzlü , Gönlüne doğsa Tanır mısın Acaba. ? Ne Yazık O , Gönüle nasıl gelir ? Öyle kullar varki onlara
Umulmayan, gelinmesi âdet olmayan yoldan gelir … Ey Sofi Cahillik etme
Tanırım dersen büyük bir lâftır Bu büyük bir dâvadırKendini kurtarmak icin ben ne bileyim Dersen bu söz de küfürdür , inkârdır âdeta ….
Zaten Halk , bilirim , bilmem dâvasıyla Dönüp durmadadır …
Sesi soluğu çıkmayan deve gibi gözleri bağlı, dönüp dolaşmadadır
MEVLEVÎ ÂYİNİ
Mevlevîler’in zikir törenlerine verilen ad.
Mevlevî âyini yahut kısa adıyla semâ, tasavvuftaki devran anlayışına uygun biçimde Mevlânâ Celâleddîn-i Rûmî’nin, bulunduğu dinî toplantılarda duyduğu vecd ve zevk eseri olarak herhangi bir usul ve kaideye bağlı kalmaksızın zaman zaman yaptığı semâlardan (dönüş) alınan ilhamla, kendisinden sonra düzenlenip geliştirilerek şekillenmiş, diğer tarikatların zikir ve mukabele meclislerine benzer bir zikir toplantısıdır.
Mevlânâ’nın düşüncelerinin bir tarikat kimliğine bürünüp teşkilâtlanması oğlu Sultan Veled’in zamanında