
ENBİYA SURESİ
Enbiya [Peygamberler] suresi Mekke’de 73. sırada inmiş olup adını surede kıssaları özet olarak nakledilen “peygamberler”den almıştır. Kıssaları nakledilen bu peygamberler İbrahim (as), İshak (as), Yakub (as), Lut (as), Nuh (as), Davud (as), Süleyman (as), Eyyûb (as), İsmail (as), İdris (as), Zülkifl (as), Zünnûn [Yunus] (as), Zekeriyya (as) ve İsa (as)’dır. Diğerlerininkine kıyasla İbrahim peygamberin kıssası, onun putperest kavmiyle olan mücadelesi ekseninde çekici bir üslupla ve herkesi etkileyen kanıtlarla geniş bir şekilde anlatılmıştır.
Sonra da Resulullah’ın gönderilişinin amacının âlemlere rahmet olması olduğu vurgulanır.
Nübüvvet [elçilik] müessesesi surenin ana temasıdır. Bununla beraber Allah’ın birliği, öldükten sonra dirilme ve hesaba çekilme gibi inanç ilkeleri da işlenen konular arasındadır. Ayrıca ibret alınsın diye hem insanın biyolojik yapısında hem de kâinatta bulunan delillere dikkat çekilerek Allah’ın kudreti gözler önüne serilmiştir.
Sure birçok necmden oluşmuştur. Ayetlerinin birbirleriyle olan münasebeti dikkate alındığında, surenin bir kerede veya yakın aralıklarla indiği, tamamlandığı anlaşılmaktadır.