İyi Olan Her Şey Paylaşımda…
Çiçehlerin gah gahına mat galdım
Her birini kokladıkça zevk aldım
Menekşe den razı oldum haz aldım
Gülü saptan goparmağa ne gerek
Türlü türlü rengi veren ışığım
Men onlarla her daim barışığım
Çiçeklerin kokosuna aşığım
Gülü dipten goparmağa ne gerek
Burcu burcu kokan güllerimiz vardı bizim
Kokusu ta seherde başlar.
Ezanlarımız vardı
En derin uykulardan uyandıran.
Günlerimiz vardı bizim
Güneşin imrendiği
Pırıl pırıl parlayıp, sımsıcak sardığı.
Hele bir yuvalarımız vardı ki…
Duvarlarından nur saçılan.
Her gece meleklerin, içinde
Bayram ettiği yuvalarımız vardı.
Güller Şems diye açmıyorsa, gülün kokusunu neyleyeyim.
Ayrılığı ağlatamayan gecenin karanlığını neyleyeyim…
Şemssiz sofranın balını böreğini neyleyeyim.
Beni kavurmayan acıyı neyleyeyim…
Gözümü yakmayan gözyaşını neyleyeyim.
Karanlığıma Şems olamayan yâri neyleyeyim,
Canını yoluma post eylemeyen dostu neyleyeyim.
Şems gibi bakmayan gözü neyleyeyim.
Yârenin yüreğine merhem olmayan sözü neyleyeyim.
Kır kalemimi ey felek!
Şems yoksa ne diye devran edersin âlemde.
Zerrede âlemi, âlemde aşkı yaşamayan Âdem’i neyleyim.
Sensizliğe alışmak…
Her türlü teselli sözü bir ihanet geliyor kulağıma.
