Vuslata parmak izin, ne de bir rızan düştü,
Kaç bahar geldi geçti, nasibe hazan düştü,
Yağmur dedim ruhuma, ateş-i suzan düştü,
Sakın bana sev deme, ben de gönül kalmadı.
Bal bıçağı oldum da, geldim sana sarıldım
Ne naz ettim ne cilve, ne küstüm ne darıldım
Ocağında çalıydım, kırk parçayla kırıldım
Sakın bana sev deme, ben de gönül kalmadı. Daha Fazlasını Oku
Yine mestâne gelün ‘azm-i harâbât idelüm
Hizmet-i pîr-i mugân ile mübâhât idelüm
*
Hum-ı meyden götüri ‘âlemi seyrân idelüm
Tûr-ı ‘ışka çıkalum yine münâcât idelüm
*
Zâhid-i huşk kabûl eyleyüben ‘özrümüzi
El virürse bir ayağ-ile mükâfât idelüm
Gir gönül bahçeme,
Menekşe, gül der.
Topla lale, sümbülü,
Kendi gönül bahçene ser.
Gir gönül kâbeme,
Tavaf et bir kerre,
Ey Gönül Bana Öyle Bir Kelâm Et Yüreğimi Söküp Dağlayayım.
Sen Bilmezsin Belki ;Senin Canın Yanmasın Diye Sol Yanıma Bile Yatmadığımı.
Özlemek Ne Renkti Sen Bilmezsin,
Öyle Bir Yalnızlığa Daldım Ki ;Şiirde ki kelimelerimin Dizi Tutmuyor.
Ne zaman Yağmur Yağsa Bu Şehre, Sen Kokuyorsun Islak Toprakta.
Kim bilir Ne Şanslıdır Yaşadığın Şehir.
Çünkü Sen Varsın.
Ey Gönlüm “Aşk” İstiyorum,
Sadece “Aşk” Altında Islanabileceğim,
Yüreğimde Şimşekler Çakacak,
Ferhat Gibi, Mecnun Gibi, Leyla Gibi Şirin Gibi Yakacak “Aşk” İstiyorum.
Ey Mahşere Kalmış Sevgili ;Sükûtum, Aşka Açılan Pencerem, Matemimde ki Gözyaşım, Suskunluğum da ki Çığlığım,
Yüreğimdeki Feryadım, Sana Hasret Sana Meftun Bu Yüreğim.
Gel Yüreğime, Aşka Rabıtalı Gönlüme Gel.
Hüzün Koktu Yine Her Yer Yine Hazan mı? Var. Daha Fazlasını Oku
Âşık meclisinin beyi ağası
Sazın şelpesine aldanma gönül
Dırman yorulsan da zirve umuttur
Düzün cilvesine aldanma gönül
Göyün bulutları çöker dağlara
Budak mı dayanır hoyrat rüzgâra
Her neyi arasan baharda ara
Güzün cilvesine aldanma gönül Daha Fazlasını Oku
Gönlümün Esintisi….!
Ey Benim Besmeleyle Başladığım Yâr
Sen Gelene Kadar Niyetimi Bozmadığım, Yüreğime Sevgini En Derinden Bahşettiğim Yâr.
Bu Aşkı Kalbime Koyana Şükrettiğim, Dualarımı İlmek İlmek Nakşettiğim, Ey Duâsına Âmîn Dediğim, Duâlarıma Özne Ettiğim, Gönlüme Teşrif Edenim, Cennet Helalim Olurmusun, Seccaden Hazır Namazını Kıl Ben Çay Koyayım Diyenim Olurmusun Ey Benim Güzini Mabedim.
Ettiğim Duaların Âmîn’i, Kıldığım Namazların Duâsı Olurmusun. Seni Ben En Çok Rabbime Anlatıp, Ondan İstedim. Sen Benim Dünyadaki Rabbimin Bahşettiği En Güzel, En Büyük Emanetimsin. Seni Bana Emanet Eden Rabbime Hâmdolsun. Sen Benim En Güzel Ziynetim, Niğmetim, Emanetimsin. Daha Fazlasını Oku
Dokunma gönül dergâhıma.
Yüreğim Yanar Ey Yâr….
Tennuremi Giyer Alemi Dolanırım.
Bir Hay Diyeni Ararım.
Hüzünlenirim Bulamazsam.
Gönül Havanımı Döverim “AŞK” Tokmağıyla.
ALLAH Derim, Yandıkça Yanar Benim Fakir Yüreğim.
Bakıyorum Sanki, Suskunluğum Sarıyor Bedenimi Esir Almış Gibi.
Muhabbetullah Sarıyor Alemi Cihanı Uçuyorum Yine Sidre-i Müntahaya, Daha Fazlasını Oku
Emine Gönül Ülkü Özcan (d. 28 Şubat 1931, Kadıköy, İstanbul- ö. 2 Kasım 2016, İstanbul) Tiyatro, sinema ve dizi oyuncusu.
Gönül Ülkü, küçük yaşta, ailesinin desteğiyle 1947 yılında İstanbul Şehir Tiyatroları Çocuk Bölümü’ne girdi. 1962’de Gazanfer Özcan’la evlenene kadar Şehir Tiyatrolarında çalışan sanatçı, daha sonra eşiyle birlikte Gönül Ülkü – Gazanfer Özcan Tiyatrosu’nu kurdu. 2002 yılındaki rahatsızlığına kadar kendi tiyatrolarında çalıştı. 2003 Daha Fazlasını Oku
HZ.MEVLANADAN BİR DERS
Mevlana’nın gönül güzelliği, başka din ve inanç mensuplarına bile yansıyordu. Başkalarını bile kavrayıp kuşatan bu sevgi dolu gönül, kimi dışarıda bırakabilirdi ki?..
Onu sevmeyenler, hakaret edenler, yanlış yorumlayanlar da onun muhabbetinden nasiplenmişlerdir. İşte başka bir Mevlana Hikayesi:
Mevlana, “Yetmiş iki millet, sırrını bizden öğrenir.” demişti. Bunu duyan bazı kişiler, Kadı Sıraceddin’e gelerek onu şikayet ettiler: Daha Fazlasını Oku
LA TAHZEN
La-tahzen/üzülme
Çünkü hüzün
Düşmanını sevindirir,
Dostunu üzer,
Hased edenin diline düşürür.
* * *
La-tahzen/üzülme
Çünkü hüzün.
Kaybolanı getirmez,
Öleni diriltmez,
Kaderi değiştirmez,
Hiçbir fayda getirmez. Daha Fazlasını Oku