Annem
Ayaklarının altı cennet kokan annem,
Bebekken göz yaşlarımı güneşe sererek kurutan annem.
Öpünce bütün ağrılarımızı geçiren,
Hasta olunca beni okusana dediğim kanatsız melek.
Herzaman merak etmişimdir, annelerin kanatları varmı..?
Dizlerinde uyuturdun öfkelerimi, muhabbetinle işık saçardın annem…!
Gül kokan ellerinden öpüyorum dualar ediyorum annem.
Ben neden doğdum unuttum annem,
Sana nasıl sıkıntı verdim,
Benim İçin kendini siper ettin,
Sen uyumadın beni uyuttun annem.
Ayaklarına kar yağsa,
O ayaklarının altındaki cennette üşüsem annem…!
Sen ufukta parlayan güneşsin,
Sen İlahî bir yağmursun,
Sen gözlerin bebeği,
Güzel kokan bir çiçeksin annem.
Seni sayfa sayfa yazsam,
Sana olan sevgimi bitiremem annem,
Seni yazacak kadar şair’de değilim.
Bugün yine aklıma geldin Annem,
Gülen yüzün ve şefkatle bakan gözlerin,
Telefonumu açıp resimlerine baktım.
Baktım da…
Şefkatini içimde hissedemedim Annem.
Hepimiz öleceğiz biliyorum ama,
Ben senin ölümüne alışamadım,
Galiba hiç alışamayacağım da…
Eksik kaldım sen gideli,
En küçük oğlun olunca sana şımarmadan duramazdım.
Bazen dizlerine başımı koyar,
En huzurlu şekerlemeyi yapardım,
Yanında kendimi küçük bir çocuk gibi hissederdim ama,
Şimdi artık şımaracak kimsem kalmadı.
Mezarlığa geldiğimde,
Elimde olmadan ben geldim Anne derim
Bu sözler dudaklarımdan dökülüverir.
Aslında kendi kendime konuşmam ama
Sana bir sır vereyim,
Biliyorum bana darılacaksın ama
Kendi kendime mezarında konuşur oldum.
Bilirim ki hoş geldin oğlum diyemeyeceksin
Fakat ben yine de diyeceğim Annem…
Ben geldim…
Kerim YARININELİ
18/05/2014
Not : Fotoğrafta rahmetli annem Fatma Yarınıneli ve Rahmetli abim Bayram yarınıneli