Rabbimin Aşkıyla Kavruldum Piştim
Ömrümce hep Rabbimi sevdim
Felekle arkadaştım, acılar çektim.
İnsan bahçesine iyilikler ektim
Elim kötüye giden olmadı.
Mala darıldım, eşyaya küstüm
Bilgi poyrazıydım durmadan estim
Vakitsiz kırıldı elimde testim
Buza yattım ciğer veren olmadı.
Ben ne Mecnun olup çöllere düşdüm
Ne de Ferhat gibi dağ böğrü deşdim
Rabbimin aşkıyla kavruldum piştim
Bu yanık halimi gören olmadı.
Bende bir vakitler sevdim sevildim
Yaran meclisinden eksik değildim
Defterden elimle adımı sildim
Şöyle hatırlayıp soran olmadı.
Bir gün dedim: Yeter çektiğim hicran
Muammer, gerekmez bu tene bu can
Ne taş gibi yürek, ne servi revan
Bu Dünyada hiç kalan olmadı.
MUAMMER BARAN
Not: Gönüller Sultanı babam Muammer Baran’ın bende kendisinin yazdığı şiirlerle dolu bir şiir defteri var efendim. Bu defterden ilk defa bayram dolayısıyla, bir şiir sunuyorum efendim.(Oğlu Hasan Baran)
- Moğol İmparatorluğu’nun Mirası:Çağatay Hanlığı - 21 Mayıs 2025
- 16. Yüzyılın Sıra Dışı Şairi: Gazali-Deli Birader - 20 Mayıs 2025
- 19 Mayıs: Umudun, Coşkunun ve Bağımsızlığın Günü - 19 Mayıs 2025
duygulu yazmış muammer amca :love: Allah rahmet eylesin