Hasret Kokuyorsun Ey Yâr Sanki Ölüm Kokusu Gibi. Sesini Bilmeden Özlüyorum, Üzerime Sesini Örtermisin Belki Kelâmlarım Üşür. Ver Sesini Yâr….! Yaralarıma Süreyim.
Gel Seninle Mutluluk Safına Duralım, Ümitlerimize Duâ Edelim.
Senin Yokluğunda İsminin Beş Harfine Sığındım, Her Harfine Bir “Aşk” Sakladım. Seni Her Satırımda, Her Parağrafımda, Her Noktalama İşaretlerinde Aradım, Çünkü Sen Benim Göz Yaşımla Yazdığım Şiirdin.
Yokluğun Kimbilir Kaç Satırdı, Bütün Ormanları Kalem, Bütün Okyanuslar Mürekkeb Olsa, Seni Yine Yaza Yaza Bitiremezdim. Biliyorum Bu Alemde Ne Sen Benim Oldun Nede Bensenin, İnan Olmayacağızda. Sen Bir gün Beyaz Gelinlikle Giderken Ben Ardından Hazan Yaprakları Gibi Göz Yaşı Dökeceğim.
Bazı Şarkılar Söylenmeyince, Bazı Şiirler Yazılmayınca, Bazı Sözler Hamuş Olunca, Bazı Aşklarda Anlatamayınca Güzeldir Yarim.
Bazı Aşkların Mayasında Suskunluk Vardır, Sadece Susarsın, Görebilsen Belki Gözlerinle Anlatırsın Belkide Yüreğinle.