Ey benim güneşim,
Varlığınla yokluğun arasında kayboluşum,
Kördüğüm olan sır dolu ateşlerde yanmış ciğerparem,
Lâl olan dilim’de sessiz çığlıkları duymadan yaşayan
Sükûta bürünmüş, hüzne dem vurmuş,
Şu viran olmuş aşkın semâsına varmış,
Dilim dilim parçalara ayrılmış,
Nâr’a boyanmış gönlümü görmezmisin,…
Ey Beklenen Sevgili..!
Ey Sol Yanıma Vuran İnce Sızım..!
Gel Gel ki Yine Yüzü Bahar Mevsimine Dönsün Üftadenin..
Hasretinle harlı Yanan Yüreği Sönsün..…
Ey benim yangınım…!
Yüreğimi alev alev yakan
En güzel duâm’sın avuçlarımdan çıkan.
Sen cansın canansın yüreğimin
Hüzün dolu ruhuma
Bir neyin sesi gibi, İşleyen nefessin.
Ey yâr…!
Sen üfledikçe yüreğimden kopan,…
Ey derûnî yâr…
Sen nasıl bir dağsın ki
Bütün aşk yağmurları üzerine yağıyor.
Sen nasıl muhabbetsin ki
Gönüllerde taht kuransın.
Sen bir şiirsin yüreğime yazılan
Mısra mısra, hece hece.
Ben mecnun sen leyla,
Kaç kitap yazdı seni,
Kaç şiirde yazdı …
Ak düşer saça geçen yıllarla canı incitme ey gönül.
Gönlü pas eyleme ıstırapla canı incitme ey gönül.
Sevgi kanatlarıyla seni kucaklayınca ona ram ol,
Aşk bahçesini perişan etme canı incitme ey gönül.
İnsan sende kadir kıymet görürse dostluk selamı göster,…
Ey Adı Aşk Olan!
Ey Âdem, su ile toprak arasında iken nebî olan!.
Ey, insanların ve meleklerin kapısına sığındığı..
Ey tevhidin kilidi ve anahtarı olan!..
Ey ümmetinden her ferdin, ayağının topuğunu bir defa öpebilmiş bir kum tanesi olmayı arzulayacağı resul..…