yeni

Kız çocuğunuza koyabileceğiniz isimler  güncellenmiştir. Toplam 1227 Kız ismini sıralı olarak anlamlarıyla birlikte inceleyebilirsiniz.

A

• ADAL: Ün kazan
• AÇELYA: Fundagillerden çok renkli çiçekler açan bitki
• AÇILAY: Ay`ın şekilleri, yansıması
• ADALET : Doğruluk, zulmetmeme, haksızları terbiye.
• ADNIYE : Salih, Cennetlik.
• AFET: Ortalığı birbirine katacak kadar güzel kadın
• AFITAB : Güneş ışığı.
• AFİFE : Namuslu, namusuna çok düşkün olan
• AFİTAP : 1.Güneş. 2. Çok güzel, parlak yüzlü kadın
• AHENK: Uyum
• AHSEN: Çok güzel, olağanüstü güzel
• AHU : Ceylan, maral.
• AHU: Ceylan, karaca 2.Çok güzel,ince,zarif kadın.
• AHUCAN: Çok güzel dost.
• AHUEDA: Nazlı güzel.
• AHUELA: Çok güzel gözlü.
• AHUGÜL: Çok güzel.
• AHUGÜZAR: Becerikli güzel.
• AHUNAZ: Nazlı güzel,
• AHUNUR: Göz kamaştıran güzelliğe sahip olan.
• AHUNİSA: Çok güzel kadın.
• AHUSE: Coşkulu güzellik
• AHUŞEN: Güzel ve neşeli.
• AĞÇA: Temiz, saf
• AİŞE : Bolluk içinde rahat yaşayan.
• AJDA: Filiz,sürgün. Çok genç.
• AJLAN: Hızlı, çabuk, telaşlı
• AKASYA: Güzel kokulu bir süs bitkisi
• AKEL: Eli uğurlu anlamında
• AKGÜN: Parlak gün, uğurlu gün, ışıklı gün
• AKSEV: Aydınlığı sev,ışık saç
• AKSU: Anadolu`da değişik boylarda bir çok akarsuyun adı
• AKTAN: Ak renkli tan; Kutlu tan, uğurlu tan
• AKŞIN: Beyaz tenli kadın
• ALA: Ela karışık renkli, alaca; Benekli; Tam olgunlaşmamış, yarı olmuş
• ALAGÜL: Çok renkli gül.
• ALEDA: Nazlı, kaprisli
• ALEV: Yanan cisimlerin görüntüsünü tarif etmek için kullanılan bir kelime
• ALEYNA: Bizim üzerimize olsun
• ALGIN: Birine gönül vermiş, vurgun, tutkun
• ALGÜL: Kırmızı gül. Gül kırmızısı
• ALIM: Gözü gönlü çeken nitelik, çekicilik, gönül çelen güzellik, albeni
• ALKIM: Gökkuşağı
• ALKIZ: Kırmızı yanaklı,sağlıklı kız.
• ALTIN: Yüksek değerli bir maden
• ALYA: Yüksek yer, yükseklik, gök
• ALÇİN: Kızıl renkli küçük bir kuş
• ALÇİÇEK: Kırmızı çiçek.
• AMINE : Korkusuz.
• AMİNE: Yüreğinde korku olmayan.
• ANDAÇ: Anılar, hatıralar
• ANIL: Başkaları tarafından sözün edilsin
• ANKA: Kaf Dağı`nda bulunduğu söylenen masal kuşu
• ARIN: Arı, katışıksız, temiz, kirden uzak
• ARKIN: Yavaş, ağır, sakin
• ARMAĞAN: Hediye, ödül
• ARNİSA: Çok namuslu kadın
• ARSEN: Kurtuluş, özgürlük
• ARSU: Su kadar berrak
• ARSUN: Yüreğindeki temizliği yansıtan
• ARZU : İstek, hasret. İstenilen beğenilen kadın.
• ARZU: Herhangi bir şey için duyulan aşırı istek
• ARZUCAN: Candan isteyen.
• ARZUGÜL: İstenilen,beğenilen gül.
• ARZUM: İsteğim,dileğim,hevesim.
• ARZUNAZ: Naz yapan,
• ASALBİKE: Gerçek hanım, gerçek güzel
• ASEL: Bal, Cennetteki dört sudan biri
• ASENA: Dişi kurt, güzel kız
• ASIYE : Direk, acılı kadın.
• ASLI : Temelli, köklü.
• ASLI: Temelli,köklü. Bir şeyin benzeri.
• ASLICAN: Özü can gibi sevgili
• ASLIHAN : Han soyundan olan.
• ASLIHAN: Han soyundan gelen.
• ASLIM: Özü geçmişe ait
• ASLINAZ: Nazlı olması geçmişinden gelen.
• ASLINUR: Nur saçan bir geçmişi olan.
• ASLISU: Geçmişi su gibi berrak ve temiz olan.
• ASU: Azgın, huysuz,isyan eden. Afacan.
• ASUDE: Rahat, huzur içinde olan
• ASUELA: Ela gözlü yaramaz
• ASUMAN : Gök, gökkubbe, sema.
• ASUMAN: Gökyüzü
• ASYA: Dünyanın en büyük kıtası
• AŞINA: Bildik,tanıdık.
• AŞKIM: Sevdiğim,sevgilim.
• AŞKIN: Aşmış, ileri
• ATIFET : Bir sebebi bulunmadan duyulan sevgi.
• ATIYE : Bağış, verme, iyilik.
• AYBEN: Ben ayım anlamında
• AYBENİZ: Ay gibi parlak tenli,ay benizli.
• AYBİKE: Ay gibi güzel kız
• AYBİRGEN: Ay veren
• AYCAN: Ay gibi sevilen,aydınlık can.
• AYDA: Dere kıyılarında yetişen bir bitki
• AYDAN: Güzelliğini aydan almış,ay gibi parlak ve güzel
• AYDENİZ: Hem ay, hem de deniz
• AYDONAT: Işık donat, parlaklık donat anlamında
• AYEVİ: Ay çevresinde oluşan ışık çemberi
• AYFER : Ay ışığı.
• AYGEN: Gönül arkadaşı
• AYGÖNÜL: Güzel gönüllü.
• AYGÜN: Hem ay, hem gün
• AYKAL: Ay gibi parlak ve ışıklı kal
• AYKIZ: Ay+Kız
• AYKUT: Kutlu ay, uğurlu ay
• AYLA : Kadın, eş hanım.
• AYLA: Bazı yıldızların ve ayın etrafındaki ışık çemberi
• AYLAN: Ay gibi güzel değerlere sahip olan.
• AYLIN : Ayın çevresinde görülen ışıklı daire, hale.
• AYLİN: AYLA ile aynı anlamdadır
• AYNUR : Ay gibi parlak.
• AYNUR: Ay ışığı
• AYPERI : Peri gibi güzel.
• AYPERİ: Ay ve peri gibi çok güzel.
• AYSAR: Ayın evrelerine göre huyu değişen kimse
• AYSEL: Ay gibi olan güzelliğiyle nam salmış olan
• AYSEMA: Ay gibi parıldayan yüz.
• AYSEREN: Güzelliğini gözler önüne seren.

• AYSIN: Sen aysın, ay kadar güzelsin
• AYSU: Ay gibi parıltılı ve su gibi berrak.
• AYSUN: Ay gibi ışıltılı ve güzel.
• AYTEN : Ay gibi parlak renkli.
• AYTEN: Güzel bir tene sahip olan.
• AYTU: Aya benzeyen tuğlu.
• AYÇA: Yay biçimindeki ay,Hilal.
• AYÇAN: Ay gibi aydınlık kişi.
• AYÇAĞ: Ay gibi parlak çağ.
• AYÇİÇEK: Gün çiçek
• AYŞE: Rahat ve huzur içinde yaşayan
• AYŞEGÜL : Güleç, gül gibi renkli, canlı ve rahat ömür süren.
• AYŞEGÜL: Güller içinde mutlu yaşayan.
• AYŞEN : Neşeli, parlak, sevimli.
• AYŞEN: Neşeli, gülen, aydınlık.
• AYŞENUR: Ayşe+Nur
• AYŞIL: Ay ışığı
• AYŞİM,AYŞİN: Darlak ışık saçan.
• AZIMET : Gidiş. Takva yolunu seçen.
• AZRA : Bakire.
• AZRA: Üstünde hiç yürünmemiş kum; Yeni yetme kız
• AZİZE: Saygın, sevgili, kutsal.

B

• BADE: Aşk, kutsal sevgi
• BAHA: Değerli, kıymeti çok
• BAHAR: Yazla kış arasında olan mevsim. Güzellik, gençlik çağı.
• BAHARGÜL: Bahar gülü.
• BALA: Yavru çocuk
• BALCA: Bal gibi, bala benzer
• BALIN: Yar, sevgili
• BALKIN: Pırıldayan, parlak
• BALKIZ: Bal kadar tatlı kız
• BANU : Ev kadını.
• BANU: Prenses; Hanımefendi. Yeni evli gelin.
• BANUHAN: Hatun hükümdar.
• BAŞAK: Ekinlerin tanelerini taşıyan baş kısmı
• BEDİZ: Resim, tasvir, süs, bezek
• BEGÜM : Saygı değer kadın, hanım.
• BEGÜM: Hanım; Kadın hükümdar.
• BEHIYE : Güzel, alımlı kadın.
• BEHİN: İyinin iyisi
• BEHİYE: Güzel.
• BELDE: Memleket, şehir, kasaba
• BELEMİR: Peygamber çiçeği olarak biliniyor. Açtığı kokusunun dağılmasıyla anlaşılan gizli çiçek anlamında
• BELEN: Bel, geçit; İki dağ arasından geçen yol
• BELFÜ: Kar tanesi
• BELGÜN: Aydınlık gün.
• BELGİ: İşaret
• BELGİN: Kesin ve eksiksiz belirlenen
• BELKIS: Efsaneye göre Hazreti Süleyman aleyhisselam zamanındaki Saba melikesinin adı.
• BELMA: Uysal, sakin.
• BELUR: Billur, billurdan olan.
• BELİN: Korku ile şaşkın şakın bakmak.
• BELİZ: İşaret, iz; alamet
• BENAN : Parmakla gösterilecek kadar güzel.
• BENAN: Parmak uçları
• BENAY: Ben ayım, ay gibiyim
• BENEK: Namuslu kadın
• BENGI : Sonsuz, tiryaki.
• BENGÜL: Gül gibi.
• BENGİ,BENGÜ: Ölümsüz, sonsuz
• BENGİSU: Ölümsüzlük suyu
• BENNUR: Işık saçan.
• BENİZ: Yüz
• BERAT : Yapılan hayırlı bir iş yüzünden affetmek üzere verilen karşılık.
• BEREN : Kuzu.
• BERGÜZAR: Anılmak için verilen şey, andaç
• BERIN : Manen çok yüksek, yüce yaradılışlı.
• BERIRE : İhsan sahibi, sadık.
• BERKE: Zerdali, kayısı. Kamçı, değnek
• BERNA : Genç, cesur, civan.
• BERNA: Bağlı, bağlanmış; Genç, körpe, delikanlı
• BERRAK: Duru
• BERRAN: Keskin, kesici
• BERİA: Olgunluk ve güzelliğiyle üstün olan sevgili
• BERİL: Zümrüt
• BERİN,BERRİN: En yüksek, en ulu anlamında
• BESAMET : Güler yüzlü.
• BESTE: Bir müzik parçasını oluşturan ezgilerin tümü
• BESTEGÜL: Gül kadar güzel ve duygulu.
• BESTENİGAR: Türk müziğinde bileşik bir makam
• BESİME: Sevimli, güler yüzlü.
• BESİSU: Bitkilerin damarlarında dolaşan besleyici su
• BETIGÜL : Gül gibi kokan mektup.
• BETÜL : Erkeklerden çekinen, ibadete düşkün, namuslu ve çok temiz kadın. Hazret-i Fâtıma ve Hazret-i Meryem`in ünvanı.
• BETÜL,BETİL: Erkeklerden çekinen namuslu kadın, Hazreti Meryem ve Hazreti Fatma`nın diğer isimleri
• BEYHATUN : Hakanın hanımı.
• BEYLEM : Çiçek demedi, buket, sunuş.
• BEYZA : Çok beyaz, çok temiz, parlak.
• BEYZA: Çok beyaz, lekesiz
• BUKET : Demet, çiçek demedi.
• BUKET: Çiçek demeti
• BURC : Taze dal, filiz.
• BURCU: Güzel koku, ıtır, Güzel kokan.
• BURÇAK: Bir bitki
• BURÇIN : Dişi geyik.
• BURÇİN: Dişi geyik
• BUSE: Öpücük
• BÜGE: Bent, su bendi.
• BÜŞRA: Müjde, sevinçli haber
• BÜŞRÂ : Müjde, sevinç, hayırlı haber. Acele, çabuk.
• BİGE: Evlenmemiş, çocuk doğurmamış olan. Sultan.
• BİHTER: Daha iyi, en iyi
• BİKE: Evlenmemiş, çocuğu olmamış kadın
• BİLCAN: Bilgili dost.
• BİLGE: Çok bilgili ve bilgisini yararlı kullanan kişi
• BİLGEHATUN : Derin bilgi sahibi kadın.
• BİLHAN: Çok bilgili
• BİLLUR: Pek duru, pürüzsüz
• BİLNAZ: Çok naz eden.
• BİLNUR: Bilge kişi.
• BİNAY: Öylesine güzel ki bin ay eder.
• BİNGÜL: Gülü bol; Gül bahçesi
• BİNNAZ : Çok nazlı.
• BİNNAZ: Çok nazlı,cilveli,kaprisli.
• BİNNUR: Çok ışıklı, ışığı gür
• BİRAY: Ay gibi tek, eşsiz
• BİRBET: Yüzü benzersiz
• BİRGEN: Yalnız, yalnızlığa alışkın
• BİRGÜL : Tek ve benzersiz gül.
• BİRGÜL: Tek ve güzel bir gül.
• BİRSEN: Yalnız sen
• BİRSU: “Bir içim su” denilebilecek kadar güzel olan.
• BİRİCİK: Bir tane, tek, emsalsiz

C

• CAHİDE: Çalışıp çabalayan.
• CANAN: Gönülden sevilmiş, yar.
• CANAY: Ay gibi temiz.
• CANDAN: İçten, gönülden
• CANDAŞ: Candan, değerli dost
• CANEDA: İçten, sevimli kişi
• CANEL: İçten,candan uzatılan dostluk eli.
• CANFEZA: Müzikte bileşik bir makam
• CANGÜL : İç açıcı.
• CANKIZ: Sevilen, sevimli, şirin kız
• CANKUT: Sevimli, cana yakın
• CANSEL: Hayat veren su.
• CANSIN: İçten,gönüldensin.
• CANSU: Can suyu. Hayat veren su.
• CAVİDAN : Sonsuz, ölümsüz, ebedi.
• CAVİDAN: Sürekli,kalıcı olan,sonsuz.
• CELİLE: Büyük,ulu.
• CEMRE: Ateş parçası, kor; Şubat ayında bir hafta arayla hava, su ve toprakta oluştuğu sanılan sıcaklık yükselişi
• CEMİLE: Hatır hoşluğu için yapılan hareket.
• CENNET: Çok güzel yer. İyilik yapanların,günahsızların öldükten sonra mutluluğa kavuşacaklarına inanılan yer.
• CEREN: Çok hızlı koşan, gözlerinin güzelliğiyle ünlü, ince bacaklı, zarif hayvan; ceylan
• CEVHER: Bir şeyin özü. Güç,enerji.
• CEVZA: İkizler burcunun eski adı
• CEYDA: 1-İnce-uzun boyunlu ve güzel 2-Yararlı, herkese iyilik yapan.
• CEYLAN: 1-Süzgün ve tatlı bakışlı. 2-Yapısı ince ve uyumlu olan. 3-İnce biçimli, güzel gözlü bir geyik cinsi.
• CÂNÂN : Sevgili, dilber, gönül verilen. Tasavvufta Allah.
• CİHANBANU: Dünya hükümdarı.
• CİHANFER : Cihanı aydınlatan çok güzel kadın.
• CİHANNUR: Alemi aydınlatan nurlu ışık.

Ç

• ÇAKIL: Su yataklarında sürtünmeyle yuvarlaklaşmış küçük taşlar
• ÇAĞ: Belirli bir özellik göz önünde bulundurularak ele alınan zaman dilimi
• ÇAĞDA: Yeni bir çağa adım atılmış
• ÇAĞIN: Şimşek, yıldırım
• ÇAĞLA Badem, kayısı,erik gibi yemişlerin olgunlaşmamış hali
• ÇAĞRI: Davet. Doğan kuşu. Mavi hareli göz.
• ÇEVREN: Gökyüzünün yerle bitişik gibi görünen kenarları, ufuk
• ÇIĞLIK: İnce ve keskin bağırış.
• ÇİÇEK: Bir bitkinin değişik renklerle bezenmiş kokulu bölümü
• ÇİĞDEM: Akdeniz çevresinde yetişen çok renkli kır bitkisi
• ÇİLAY: Ayın üzerinde beliren açık renkli lekeler.
• ÇİLEN: Hafif yağan yağmur,çisenti.
• ÇİSE(M): Hafif yağan yağmur(um)
• ÇİSİL: İnce ince yağan yağmur
• ÇOLPAN: Çoban yıldızı.

D

• DALGA: Hareketli su kütlesi; Denizin rüzgarlı havada kabarıp kıyıya sürüklenmesi
• DAMLA: Çok küçük miktarda su. Çok az.
• DEFNE: Yaprakları güzel kokulu, yaz-kış yeşil olan bir bitki
• DEMET: Çiçek bağlamı, deste
• DEMİ: Kadife,şeftali gibi şeylerin üzerinde bulunan ince tüy
• DENİZ: Yeryüzünün çoğunu örten engin su
• DEREN: Toplayan, düzenleyen, pekiştiren
• DERYA : Deniz, çok bol, pek çok.
• DERYA: Büyük deniz anlamında
• DERYANUR: Bilgisiyle ışık saçan.
• DERİN: Sığ olmayan
• DESEN: Çiçek, çizgi gibi süs şekilleri
• DESTE: Bağlam,demet.
• DESTEGÜL : Gül demeti, çiçek buketi.
• DESTEGÜL: Mevlevi dervişlerinin giydiği ince kumaştan yelek. Bağlanmış gül demeti.
• DEVRİN: Bir kişi veya olayın gündemde olduğu tarih dönemi.
• DEVİN: Hareket, kımıldanış
• DEVİNSU: Suyun ritmik hareketleri. Akarsu.
• DİCLE : Büyük ırmak. Irak`ta denize dökülen bir nehir.
• DİDAR : Yüz, çehre, suret, görüş, göz, görme gücü,Güzel yüz
• DİDE: Göz, göz bebeği
• DİDEM: Gözüm gibi sevdiğim, sevgilim
• DİLA: Gönlümü çalan.
• DİLAN: Gönüllerce olan,yürekler dolusu.
• DİLARA : Gönül alıcı, sevgili,gönül okşayan.
• DİLAY: Gönle ışık saçan, ay kadar güzel,Alımlı güzel kadın
• DİLBER: Gönlü yakan güzel. .
• DİLBESTE : Gönül bağlamış, âşık.
• DİLDADE : Gönül vermiş, düşkün, tutkun.
• DİLDAR : Gönlü hüküm altında tutan sevgili.
• DİLDE: Ünü her tarafa yayılmış, herkesin konuştuğu, herkesin dilinde olan kimse
• DİLEK: İstek, rica,arzu.
• DİLEM: Gönül ilacı
• DİLER: Dilemek eyleminden
• DİLHAN: İçten ve yürekten konuşan
• DİLNİŞİN: Gönülde yer tutan,hoş,güzel
• DİLRÜBA : Gönül kapan, herkesi kendine bağlayan,Gönlü şen,dertsiz
• DİLSAFA : Gönlü ferah kedersiz.
• DİLSEREN: Hatiplik yeteneğini gözler önüne seren.
• DİLSU: Dil+Su
• DİLŞAD : Gönlü sevinçli, yüreği şen.
• DİLŞAH: Gönül şahı,sevgili,sultan.
• DİLŞİKÂR : Gönül avlayan, kendine bağlayan.
• DİNİZ: Sakin,dingin.
• DOLUNAY: Ayın tam yuvarlak olduğu an
• DORA: Doruk, zirve
• DOĞA: Yaradılış ve yapı özelliklerinin tümü; Tabiat
• DOĞANGÜN: Doğmakta olan gün
• DOĞAY: Ayın yeni doğuş hali
• DOĞU: Güneşin doğduğu ana yön
• DURUGÜL: Gül gibi temiz olan.
• DUYGU: Kişi, olay ve nesnelerin bireyin iç dünyasında uyandırdığı izlenim
• DUYGUN: Duygulu,hassas,hisli kişi.
• DUYGUNİSA: Duygulu,hassas kadın.
• DÜRDANE : İnci tanesi, inci serpen.

E

• EBRU : Kaş.
• EBRU: 1.Keman kaş. 2.Bulut rengi. 3.Bir sanat dalı
• ECE: Kraliçe. Güzel kız,kadın.
• ECEGÜN: Çok güzel bir günde doğan
• ECEM: Kraliçem, sevgili kraliçe anlamında
• ECENAZ: Nazlı güzel.
• ECESU: Su gibi berrak ve güzel.
• ECMEL: Çok güzel
• EDA: Naz, cilve. Davranış,tavır. Verme,ödeme. (Namaz için)kılma,yerine getirme. Üslup. Tavırları hoş, nazlı.
• EFSER : Taç.
• EFİL: Rüzgar,dalgalanma.
• EGE: Türkiye`nin batısında yer alan deniz
• ELA: Sarıya çalar kestane rengi.
• ELANAZ: Ela gözlü,nazlı güzel.
• ELANUR: Ela gözleriyle nur saçan.
• ELVAN: Renkler,çeşitler.
• ELÇİN: Deste, tutam
• ELİF : Arap alfabesinin ilk harfi, dost, tanıdık. Kibar, narin yapılı, ince-uzun boylu kız.

• ELİFE: Tutku,istek,alışılan şey.
• ELİZ: El izi.
• EMEL : Güçlü arzu, umulan şey, özlem.
• EMET: Bereket, bolluk
• EMİNE: İnanılır,güvenilir.
• ENER: Dağ eteği
• ERDA: Beyaz karınca.
• EREM: Cennet
• ERENDİZ: Jüpiter gezegeninin adı
• ERVA : Çok güzel, son derece cesur ve yiğit adam.
• ERÇİL: Doğru,inanılır,güvenilir kişi.
• ESEN: Sağlıklı, salim
• ESENGÜL: Rüzgar gibi esen,Gül gibi güzel kokan.
• ESER: Emek sonucu ortaya çıkan ürün, yapıt; Yok olmuş bir nesneden kalan parça
• ESMA: İsimler,adlar. Çok yüksek olan.
• ESMACAN: Adı can olan.
• ESMAGÜL: Adı gül.
• ESMANUR: Adı nur.
• ESNA: Yüksek, yüce. Bir işin yapıldığı an.
• ESRA : Gece yolculuğuna çıkan, En çabuk, çok çabuk
• ESİM: Rüzgar gibi olan.
• ESİN: Sabah rüzgarı
• EŞAY: Ayin güzelliğiyle eşdeğer güzelliğe sahip olan.
• EŞLEM: Selametli, güvenilir
• EVA: Havva. Yaratılan ilk kadın.
• EVİN: Bir şeyin içindeki öz; Buğday tanesinin olgunlaşmış içi, özü
• EYLÜL: Sonbaharda bir ay adı
• EZGİ: Melodi, şarkı, türkü
• EZGİN: Sesi düzenli gelen. Paraca durumu bozuk olan. Çok sıkıntı çekmiş.

F

• FATIMA : Kendisi ve nesli Cehennem ateşinden kesilmiş.
• FATMA: Çocuğunu sütten kesen kadın.
• FATMAGÜL: Gül gibi güzel yeni anne olmuş kadın .
• FAZILET : Erdem, iyi huyların ve üstün vasıfların hepsi.
• FAZİLET: Erdemli, iyi ahlaklı
• FERAH : Bol, geniş, neşeli, açık.
• FERAH: Aydınlık, iç açıcı
• FERAHGÜL: Güzelliğiyle neşe saçan.
• FERAHNUR: İnsanın gönlünü ışık saçarak aydınlatan
• FERAY : Parlak, aydınlık ay.
• FERAY: Ay ışığı, ayın parlaklığı,ışıltı saçması.
• FERCAN: İnsanın ruhuna aydınlık veren bir içtenliğe sahip olan
• FERDA: Gelecek zaman, yarın; Kıyamet
• FERDACAN: İçtenliğini hiç kaybetmeyecek olan.
• FERDIYE : Tek ve eşsiz.
• FERHAN: Sevinçli, gönlü hoş
• FERHUNDE : Uğurlu kutlu.
• FERIHA : Sevinçli, ferah.
• FERIHAN : Razı, hoşnut, sevinçli.
• FERIŞTE : Melek.
• FERNUR: Aydınlık,ışık.
• FERSUDE: Eskimiş,yıpranmış,örselenmiş.
• FERZANE : Hakim, filozof, bilgin, âlim.
• FERİ: Köke değil dallara ait olan. İkinci derecede olan.
• FERİDE: Eşi benzeri olmayan,tek. Çok değerli inci.
• FERİS: Şık,zarif.
• FERİSU: Temizliği ve berraklığıyla ışık saçan.
• FEYZA: Bolluk, çokluk, bereket. Taşkın.
• FEZA: Boşluk, sinirsizlik; Uzay
• FİDAN: Yeni yetişen ağaç
• FİGEN : Çiçek demeti, gölge eden. Yaralayan, kıran
• FİLİZ: Tohumdan çıkan sürgün. İnce ve güzel vücutlu.
• FİRDEVS : Sekiz Cennetten biri, altın ve gümüştendir.
• FİRDEVS: Cennetler. Cennet bahçeleri.
• FİRKAT : Ayrı olan, sevgiden uzak kalan.
• FİRUZE: Açık mavi renkte, değerli bir süs taşı
• FİTNAT : Zihin açık, çabuk kavrayışlı.
• FULYA : Güzel kokulu bir nergis.
• FULYA: Nergisgillerden güzel kokulu sarı bir çiçek
• FUNDA: Çalı ormanı, çalılık; Püskül, tepelik
• FÜRUZAN : Çok parlak, aydınlık, parlayan, nurlu.
• FÜRUZAN: Parlayan, parlak
• FÜSUN : Büyü, sihir, efsun.
• FÜSÜNKÂR : Büyüleyici güzel.

G

• GAMZE: Göz kırpma, gözle işaret; Nazlı bakma; Gülerken bazı kişilerde yanaklarda beliren çukur
• GAYE: Amaç, erek
• GAZAL: Ak geyik, ahu; Geyik yavrusu; Güzel söz (mecazi),Ceylan
• GAZEL: Konusu daha çok sevgi ve içki olan, manzume; Tek kişinin özel ahenkte okuduğu müzik parçası; Sonbahar vaktinde düşen yapraklar
• GELİNCİK: Yazın kırlarda yetişen parlak kırmızı renkli bir çiçek
• GENCAY: Yeni doğmuş ay; Hilal biçimindeki ay
• GERÇEK: Yakıştırma veya yalanı olmayan
• GİZEM: Sır; Aklın erişemediği çözülemeyen şey
• GONCA: Tam açılmamış çiçek
• GONCAGÜL: Gül goncası.
• GÖK: Yerin göz ile görülebilen ufuklarından başlayarak yukarıda kubbenin içi gibi gözüken sonsuz boşluk; Mavi renk
• GÖKAY: Hem gök, hem ay; Güzel ay
• GÖKBEN: Ben gökyüzü anlamında
• GÖKSU: Türkiye`nin çeşitli yerlerinde bulunan akarsuların adı
• GÖKYEL: Kuzeydoğudan esen rüzgar, poyraz
• GÖKÇE: Gök mavisi, mavi gözlü güzel
• GÖKÇENAZ: Nazlı mavi.
• GÖNEN: Rutubet, yaşlık; Ekilecek toprağın tavlandırılması
• GÖNÜL : Kalb.
• GÖNÜL: İstek, arzu, sevgi.
• GÖNÜLGÜL: Gül gibi zarif bir gönlü olan.
• GÖRKE: Heybetli
• GÖRKEM: Göz alıcı ve gösterişli olma durumu,ihtişam.
• GÖZDE : Göze girmiş, bir büyüğün sevip beğendiği.
• GÖZDE: Çok sevilen, beğenilen nitelikte olan. Çok güzel.
• GÖZDEM: Beğendiğim,sevdiğim,saydığım,bitanem.
• GÖZDENAZ: Nazlı güzel.
• GÖZDENUR: İnsanlara vermiş olduğu iç huzurla herkesin beğenisini kazanan.
• GÖZEN: İlgi çekici, samimi; Sulak yer; Pınar
• GÜHER: Cevher
• GÜL: Gülgillerin örneği olan bitki ve bunun çiçeğine verilen ad; Gülmek eyleminden gül
• GÜLAL: Gülün kırmızısı gibi güzel.
• GÜLAY: Gül gibi güzel, ay gibi aydınlık olan.
• GÜLBAHAR: Ebru yapmakta kullanılan koyu kırmızı toprak rengi
• GÜLBANU: Gül hanım.
• GÜLBEN: Gül yüzlü,gül gibi beni olan.
• GÜLBERK : Gül yaprağı.
• GÜLBİN : Gül fidanı, gül dalı, gül bahçesi, güllük.
• GÜLBİN: Gül fidanı, gül yetişen yer.
• GÜLBİZ : Gül saçan, gül serpen.
• GÜLCAN: Gül gibi güzel kişi.
• GÜLCE: Gül gibi.
• GÜLCEMAL : Yüzü gül gibi güzel.
• GÜLDEMET : Gül buketi, gül demeti.
• GÜLDEN: Güle ilişkin, gülden yapılmış. Gül soluklu.
• GÜLEDA: Gül gibi güzel ve nazlı.
• GÜLEN: Güleç yüzlü, mutlu anlamında

• GÜLENAY: Güleç ay, gülümseyen ay; Ay gibi gülümseyen güzel
• GÜLENDAM : Gül gibi ince, uzun, güzel vücutlu.
• GÜLESER : Yüzünde gülümseme eksik olmayan.
• GÜLFAM : Pembe, gül renginde.
• GÜLFEM : Gül dudaklı, gül ağızlı. Ağzı gül gibi olan
• GÜLFER: Zarifliği ve güzelliğiyle göz kamaştıran. Gül gibi parlak.
• GÜLFEŞAN : Gül saçan.
• GÜLFIDAN : Gül gibi genç.
• GÜLGEN: Güler yüzlü
• GÜLGÜN: Gül renkli; Gülen, gülümseyen
• GÜLHAN: Gül kadar çok sevilen, han, hakan
• GÜLHİZ : Gül yetiştiren.
• GÜLNAR : Katmerli ve büyük gül, büyük çiçek.
• GÜLNAZ : Gül gibi ince ve narin, nazlanan.
• GÜLNUR: Işık saçan güzellik.
• GÜLNİHAL: Gül fidanı.
• GÜLNİSA: Gül gibi kadınlar anlamında
• GÜLPERİ: Gizemli gül, saklı gül.
• GÜLRU: Gül yüzlü, gül yanaklı
• GÜLRİZ: Gül saçan
• GÜLSANEM: Çok güzel kadın.
• GÜLSELİ(N): Coşkulu bir güzelliğe sahip olan.
• GÜLSU: Gül ve su gibi güzel
• GÜLSÜM : Yüzü dolgun. Ümmügülsüm: Gülsümün annesi.
• GÜLSÜN: Yaşam boyu yüzü gülsün anlamında
• GÜLSİMA : Gül yüzlü.
• GÜLTEN: Gül tenli, vücudu gül gibi
• GÜLTER : Yeni açılmış gül.
• GÜLÇEHRE : Gül yüzlü, yüzü gül gibi hoş.
• GÜLÇIÇEK : Gül gibi taze, çiçek tazeliği taşıyan.
• GÜLÇİN : Gül toplayan, gül derleyici.
• GÜLÇİN: Gül toplayan, gül seven.
• GÜLÇİÇEK: Her yönüyle güzel olan.
• GÜLİN: Güzel,zarif.
• GÜLİNAZ: Nazlı,güzel.
• GÜLİSTAN : Gül bahçesi, güllük.
• GÜLİZ: Gül yetiştiren
• GÜLİZAR: Al yanaklı, gül yanaklı; Alaturka müzikte bir bileşik bir makam
• GÜLŞAH: Gül dalı; Güzelliğiyle ün salmış olan
• GÜLŞEN : Gül bahçesi, gülistan.
• GÜN: 24 saatlik zaman dilimi; Güneşin yeryüzüne gönderdiği ışık; Güneş, yaşam
• GÜNAL: Işık al, ışıklı ol
• GÜNAN: Doğumuyla sevinç getiren; Anılan gün
• GÜNAY: Hem gün, hem ay
• GÜNDEN: Güne ilişkin, güneşe ilişkin; Güneşten bir parça
• GÜNDÜZ: Günün aydınlık bölümü
• GÜNEY: Her zaman güneş gören, güneşli yer; Bir yön
• GÜNEŞ: Çevresindeki gezegenlere ısı ve ışık veren büyük gök cismi
• GÜNHAN: Oğuzhan`ın altı oğlundan biri
• GÜNNAZ: Nazlı kişi.
• GÜNNUR: Güneş gibi ışık saçan.
• GÜNSU: Gün gibi aydınlık, su gibi berrak
• GÜNÇİÇEK: Ay çiçek
• GÜRAY: Bol ışıklı ay, güçlü ay
• GÜRDAL: Güçlü dal, sık dal
• GÜVEN: Güvenmekten, yürekli ol anlamında
• GÜZ: Sonbahar
• GÜZEL: Hoşa giden,hayranlık uyandıran
• GÜZIDE : Seçkin, seçilmiş, seçme.
• GÜZÜN: Güz mevsiminde olan
• GÜZİN: Seçilmiş, seçkin. Beğenilen.

H

• HABİBE: Sevgili,seven dost.
• HACER : Taş, kaya parçası.
• HALE : Ayın çevresinde görülen ışık halkası.
• HALE: Ayın çevresindeki ışık halkası.
• HALENUR : Işıklı, aydınlık daire, hale.
• HALENUR: Kutsal ışık
• HAMİYET : Milli onur ve haysiyet.
• HANDAN : Gülen, şen.
• HANDAN: Güleç, sevinçli,şen şakrak.
• HANDE : Gülen, alay eden.
• HANDE: Gülüş,gülme. Açılma. Eğlenme.
• HANİFE: Allah`ın birliğine inanan; Hazreti Muhammed aleyhisselam zamanından önce tek yaradana inanan
• HARİKA : Tabiat dışı meydana gelen fevkalade olay.
• HARİKA: Sıradanlığın üstündeki nitelikleriyle insanda hayranlık uyandıran
• HASLET: Doğuştan gelen güzel huy
• HASNA : Çok güzel kadın.
• HASİBE: Değerli,soyca temiz,soylu.
• HATİCE : Erken doğan kız çocuğu.
• HAVER : Gün doğusu, ortak.
• HAVLE : Güçlü, kuvvetli, takatlı, kudretli.
• HAVVA : Bir şeyin kıvamı, olgun. Hazret-i Ademin hanımı.
• HAVVA: Yaratılan ilk kadın.
• HAYAL: Varmış, olmuş gibi zihinde canlandırılan imge, görüntü
• HAYAT: Ömür, yaşam
• HAYRUNNİSA : Kadınların hayırlısı, iyisi.
• HAZAL: Kuruyup dökülen ağaç yapraklarının güzelliği
• HAZAN: Sonbahar
• HAZAR: Barış
• HEDİYE : İkram olarak verilen şey.
• HELİN: Yuva
• HEVES: Bir şeye duyulan istek
• HİCRAN : Ayrılık, ayrılığın verdiği unutulmaz acı.
• HİCRAN: Ayrılık,bir yerden ayrılmak. Ayrılığın sebep olduğu dayanılmaz acı.
• HİCRET : Bir ülkeden başka birine göç etmiş olan.
• HİLDE: Kurtulmak, yükselmek, ilerlemek
• HİLÂL : Yeni ay.
• HİLÂL: Ayın yay biçimindeki görünüşü,yeni ay,ayça.
• HOŞEDA : Davranışı hoş, hareketi güzel.
• HOŞENDAM : Boyu posu güzel, görünümü düzgün.
• HOŞKADEM : Güzel ayaklı, uğurlu.
• HOŞNEVA : Güzel sesli.
• HOŞNIGAR : Tatlı, güzel bakışlı.
• HOŞSEDA: Hoşa giden ses
• HUBAN : Güzeller. Güzel olan.
• HURİ : Cennet kızı gibi güzel.
• HURİYE : Çok güzel.
• HÜLYA : Kuruntu, hayal.
• HÜLYA: İnsanın kurduğu tatlı düş;
• HÜMA: Efsanelerde geçen, yere konmayıp sürekli gökte kaldığına inanılan cennet kuşu
• HÜMEYRA : Küçük kırmızı. Hazret-i Âişe’nin ünvanı
• HÜMEYRA: Kızıllık, pembelik
• HÜNER: İnce ve şaşırtıcı ustalık
• HÜRREM : Taze, şen şakrak, sevinçli. Güler yüzlü.
• HÜRREM: Sevinçli, güler yüzlü
• HÜRRİYET : İradesine göre karar veren. Kendine ve başkasına zarar vermeyecek şekilde serbest.
• HÜSNA: Pek çok güzel
• HÜSNÂ : En güzel, pek güzel.
• HÜSNÜGÜL : Gül gibi güzel.
• HÜVEYDA : Apaçık, belli, besbelli.

I

• ILGAZ: Atın dört nala koşması. Hücum,akın.
• ILGIM: Serap
• ILGIN: Beyaz ya da pembe, çiçekli, çok hafif yapraklı bir ağaççık (genellikle küçük akarsu kıyılarında bulunur)
• ILGIT: Esinti ve akış için kullanılan yavaş yavaş anlamında
• ILIM: Uzlaşmacı yumuşaklık
• IRMAK: Akarsuların en büyüğü
• ITIR: Güzel koku; El ve yüze sürülen çiçek özü, esans
• IŞIK: Cisimleri görmeyi, renkleri ayırt etmeyi sağlayan fiziksel enerji. Aydınlık,nur.
• IŞIL: Pırıltı, parlaklık, ışık, aydınlık
• IŞILAY: Işıltılı ay, parlayan ay
• IŞILTI: Parıltı,titrek ışık.
• IŞIN: Bir kaynaktan belli bir doğrultuya giden ışık çizgisi
• IŞINBIKE: Aydınlık saçan kadın.

İ

• İCLAL : Saygı ve büyüklük gösteren, ikram eden,Ağırlama.
• İDİL: Kır yaşamı içinde aşk konusunu işleyen kısa şiir; Volga ırmağına Türkler`in verdiği ad
• İDİLSU: Su için yazılmış şarkı.
• İFFET : Namuslu, helali isteyen, haramdan kaçan.
• İKBAL : Baht açıklığı, işlerin yolunda gitmesi.
• İLAYDA: Su perisi
• İLBÜKE: İlbey hanımı, seçkin hanım
• İLCAN: Ülkenin canı,sevdiği.
• İLGÜN: Ülke güneşi. Başkaları,yabancılar.
• İLGİ: İki şey arasındaki ilişki; Bir şeye duyulan merak; Eğilim
• İLGİN: Yabancı,gurbette yaşayan.
• İLKAY: Ayın ilk hali.
• İLKBAHAR: Yılın ılık mevsimi
• İLKCAN: İlk doğan çocuklara verilen ad.
• İLKE: Temel alınan düşünce, kural
• İLKGÜZ: Eylül ayı
• İLKNUR: İlk ışık
• İLKYAZ: İlkbahar
• İLKİM: İlk çocuğum anlamında
• İLKİN: İlk çocuklar için kullanılan adlardan. Önce,öncelikle.
• İLTER: Yurdu koruyan, yurtsever.
• İMRAN: Evine bağlı, evcimen anlamında
• İMREN: İmrenmek fiilinden, görünen şeyi edinme isteği.
• İNANÇ: İnanılan şey
• İNCİ: Süslemede kullanılan, istiridyede yetişmiş değerli madde
• İNCİLAY: Parlama,ışıldama
• İNCİNUR: İnci gibi ışıklı,parlak.
• İPAR: Yüksek dağların kar tutmayan yerlerinde yetişen çiçek
• İPEK: İpekböceği kozasından elde edilen ince, parlak kumaş. Kibar,zarif.
• İREM : Şeddatın Cennet diye yaptırdığı ünlü bahçe.
• İREM: Bahçeleriyle ünlü masal kenti
• İREN: Özgür, serbest
• İSMİHAN: Hükümdar ismi
• İYEM: Güzellik,iyilik.
• İZEL: El izi anlamında
• İZEM: Büyüklük, ululuk
• İZGİ: Güzel, adaletli, zeki
• İZİM: Önceden bulunduğum yerde bıraktığım belirti anlamında

J

• JALE: Çiğ, kırağı. Sabahları otların üzerinde olan su damlaları
• JALENUR: Parlayan,ışıldayan çiğ,Kırağı, şebnem.
• JANSET : Güneşin Doğuşu (Çerkez ismi)
• JANSELİ : Güneşin Doğduğu Yer (Çerkez İsmi)
• JÜLİDE: Dağınık,karmakarışık. Saçı dağınık

K

• KADER : Hayrın ve şerrin Allah’tan geldiğine inanan.
• KADER: Alınyazısı,yazgı. Talih.
• KAMELYA: Pembe,kırmızı,beyaz çiçekler açan bir süs bitkisi.
• KAMER: 1. ay; Mecazi parlak ve güzel anlamında
• KAMURAN: İstediğine ulaşmış,mutlu.
• KAMİLE: Tam,eksiksiz. Kemale ermiş. Bilgin,bilgili.
• KARACA: Rengi karaya yakın, esmer; Avrupa ve Asya`nın ılıman bölgelerinde yaşayan kısa ve çatallı boynuzlu bir memeli hayvan
• KARANFİL: Kokulu bir çiçek.
• KARDELEN: Kar kalkmadan çiçek açan süs bitkisi
• KARMEN: Parlak kırmızı.
• KAYRA: Yüksek tutulan ya da sayılan birinden gelen iyilik; İhsan, lütuf
• KAİNAT: Var edilen şeylerin hepsi, yaratılanlar
• KERİMAN : Kerimin çoğulu, keremi bol, cömert.
• KERİME: Cömert. Ulu,büyük. Kız çocuk.
• KEVSER : Maddeten ve mânen çok, nesli kalabalık. Cennetteki meşhur havuz.
• KEVSER: Cennette bulunduğuna inanılan su.
• KEZBAN : Ev kadını.
• KISMET : Talih, nasip, kader.
• KIVANÇ: Sevinç
• KIVILCIM: Yanmakta olan bir maddeden sıçrayan küçük ateş parçası
• KIZILTAN: Kızıl renk almış tan
• KUDRET : Kuvvet, takat, güç, varlık, ehliyet, kabiliyet.
• KUMRU: Sevgilisine düşkünlüğüyle bilinen güvercin benzeri bir kuş
• KUMSAL: Kumla örtülü deniz kıyısı
• KUTAN : Kutlu, kutsal, mutlu.
• KUTAY: Kutlu,uğurlu ay
• KUTSAL: Güçlü bir dinsel saygı uyandıran kimse
• KUZEY: Bir yön
• KUĞU: Beyaz tüylü bir su kuşu
• KÖSEM: Sürünün önünden giden,yol gösteren koç. Cildi temiz,pürüzsüz.
• KÜBRA : En büyük en azametli.
• KÜNDEM : İtaatli, saygılı.

L

• LAL: Parlak, koyu kırmızı renkte olan
• LALE: Çan biçiminde bir çiçek
• LALEHAN: Lalelerin sultanı.
• LALEZAR: Lale yetiştirilen yer,lale bahçesi.
• LAMIHA : Parlayan, parıldayan, parlak.
• LAMİA: Parlayan, parlak.
• LATİFE: Yumuşak,hoş,güzel,nazik. Güldüren güzel söz,şaka.
• LEMA: Parıltı,parlayış.
• LEMAN: Parlama,parıltı,titrek.
• LEMİS: Dokunma,elleme.
• LERZAN . Titreyen, titrek.
• LETAFET : Latiflik, hoşluk, yumuşaklık.
• LEYAN: Parlayan,parlayıcı. Konfor. Lüks hayat.
• LEYLA: Saçları siyah olan kadın, Karanlık gecede görülen ışık, Uzun ve karanlık gece.
• LEYLİFER: Gece ışığı
• LİLA: Açık eflatun

M

• MAHPERİ: Güzeller güzeli.
• MAHPEYKER : Ay yüzlü parlak ve nur yüzlü.
• MAHRU : Ay gibi parlak yüzlü.
• MAHİNEV : Yeni doğmuş ay.
• MAHİRE: Hünerli,becerikli.
• MAHİYE : Aylık.
• MAKBULE : Kabul olunmuş, beğenilmiş.
• MANOLYA: Bir süs bitkisi
• MARAL : Dişi geyik.
• MARAL: Dişi geyik
• MAVİSU: Deniz
• MAYDA : Narin ince yapılı.
• MAYIS: Bir bahar ayı
• MAİDE : Kurulmuş hazır sofra.
• MAİDE: Üzerinde yemekler bulunan sofra; Yemek, ziyafet
• MEBRUKE: Kutlu kadın (“mübarek kelimesinin dişisi”)

• MEBŞURE : Yüzü güzel, endamlı.
• MEDİHA: Övülen,beğenilen,sevilen kadın.
• MEFHARET : İftihar eden.
• MEFKURE : Ulaşılmak istenen en yüce amaç.
• MEHLIKA : Ay yüzlü.
• MEHPARE : Ay parçası.
• MEHPARE: Ay parçası gibi güzel.
• MEHTAP : Ay ışığı.
• MEHTAP: Ay ışığı,dolunay.
• MEHVEŞ : Ay gibi güzel.
• MEHVEŞ: Ay gibi güzel kadın
• MEHİR: Ay parçası
• MELAHAT : Güzel yüzlü.
• MELDA : İnce ve taze.
• MELDA: İnce ve taze bedenli
• MELEK : Masum, halim selim.
• MELEK: Allah katında bulunan ruhani varlıkların her biri; Pek güzel, yumuşak huylu ve masum (mecazi)
• MELIS : Bal arısı.
• MELTEM: Yazın karadan denize doğru esen yel
• MELİHA: Güzel,şirin,sevimli.
• MELİKE: Kadın hükümdar,padişah eşi.
• MELİS: Bal, bal arısı
• MELİSA: Oğul otu
• MENEKŞE: Mor beyaz renkli, kokulu, yuvarlak yapraklı bir çiçek
• MENFUSE : Pek hoş, çok hoşa giden, en güzel.
• MERAL: Dişi geyik,ceylan.
• MERCAN: deniz dibine ağaç gibi kök salarak büyüyen, hayvan gibi duyguya sahip, kırmızı renkli, kalker iskeletli bir canlı türü
• MERIÇ : Ege denizine dökülen nehir.
• MERVE : Kâbe yakınındaki küçük bir tepe.
• MERVE: Mekke`de Safa dağının karşısındaki kırmızı renkli tepenin adı
• MERYEM: İsa peygamberin annesinin adı, dinine bağlı.
• MERZE: Mercan.
• MERİÇ: Bulgaristan`dan çıkıp Edirne
• MESADET : Mutlu.
• MESTİNAZ : Süzgün bakışlı.
• MEVHIBE : Bahşiş, ihsan, bağış.
• MEYSERE : Zenginlik, rahatlık.
• MEYYAL: Meyleden,aşırı istekli. Fazlaca eğilen. Eğik.
• MISRA: Manzumenin satırlarından her biri,dizeler.
• MİHMAN : Misafir.
• MİHRİBAN: Dost,sevgili,Seven. İyi yürekli,güler yüzlü.
• MİHRİCAN: Dost,sevgili. Sonbahar.
• MİHRİGÜL: Güler yüzlü,dost,sevecen,güzel.
• MİHRİMAH : Güneş ile ay.
• MİHRİNAZ: Çok nazlı.
• MİHRİNUR: Güldüğünde ışıklar saçan.
• MİMOZA : Yaprağına dokununca toplanan bir çiçek.
• MİNA: Mine. Liman. Şişe,cam,billur. Şarap şişesi.
• MİNE: İnce ve parlak nakış; Madenler üzerine vurulan renkli cam tabakası; Şişe, cam, billur sırça
• MİRAY: Yılın ilk aylarında doğan
• MİRCAN: Güneş gibi aydınlık.
• MUALLA : Yüce, yüksek.
• MUATTAR : Güzel kokulu.
• MUAZZEZ : İzzet ve şeref sahibi, değerli.
• MUHABBET : Sevgi.
• MUHADDERE : Namuslu, iffetli, örtülü müslüman
• MUKADDER : Alın yazısına inanan.
• MUKADDES : Mübarek, temiz.
• MÜBECCEL : Yüceltilmiş, büyütülmüş, tebcil edilmiş.
• MÜBERRA : Temize çıkarılmış, açıkca belirtilmiş.
• MÜBEYYEN : Açıklanmış ortaya çıkarılmış.
• MÜBEŞŞER : Müjdelenen, iyi haber verilip sevindirilen.
• MÜGE: İnci çiçeği
• MÜJDE : İyi haber sevinçli haber.
• MÜJDE: Sevindirici haber; İyi haber getirene verilen bağış
• MÜJGAN : Kirpikler.
• MÜJGAN: Kirpikler.
• MÜJGEN : Kirpik
• MÜNEVVER : Aydınlatılmış, kültürlü ve bilgili, aydın.
• MÜNTEHA : Netice, son yer.
• MÜRÜVVET : İnsanlık, mertlik, sevinçli günlerini görme.
• MÜŞERREF : Şerefli kılınmış.
• MÜVEDDET : Sevgi, dostluk, muhabbet.
• MÜYESSER : Kolayca yapılan nasip olan.
• MÜZEHHER : Çiçekli, çiçek açmış, çiçeklenmiş.
• MÜZEYYEN : Süslü, süslenmiş, bezenmiş, donanmış.

N

• NADİDE: Az bulunur,görülmemiş. Çok değerli,eşsiz.
• NADİRE: Az bulunan.
• NAHİDE: Venüs gezegeni. Ergenlik çağında genç kız.
• NAKŞIDİL : Gönül nakışı.
• NALAN : İnleyen, ağlayan, sızlayan, figan eden.
• NARİN : İnce yapılı, nazik ve kibar.
• NAZ: İsteksiz gibi görünen, çekingen davranış
• NAZAN: Cilve yapan,nazlanan,nazenin.
• NAZENDE : Naz edici, nazlı.
• NAZENİN : Çok nazlı, narin, ince yapılı.
• NAZER: Nazar
• NAZGÜL: Gül kadar güzel olan,nazlı.
• NAZIKENDAM : Narin yapılı.
• NAZLI(M): Naz yapan; İşveli(m), edalı(m)
• NAZLIHAN: Naz yapan han anlamında
• NAZİK : İnce, narin, zarif.
• NAZİLE : Aşağı inen.
• NAĞME: Güzel uyumlu ses, ezgi; Birinin yalandan ve nazlanarak söylediği söz
• NAŞİDE: Şair,şiir okuyan ve yazan.
• NEBAHAT : Şan ve şeref sahibi.
• NECLA : Kız evlat.
• NECLA: Evlat,çocuk. Soylu.
• NEDRET : Az bulunan, ender.
• NEFİSE: Çok güzel,değerli.
• NEHAR : Gündüz.
• NEHAR: Gündüz anlamındadır
• NEHİR: Akarsu, ırmak
• NEHİRE: Gereğinden fazla.
• NEMIKA : Mektup.
• NERGİS: Bir süs bitkisi
• NERMİN : Yumuşak, nazik, kibar.
• NERMİN: Yumuşak,narin,ince.
• NERİMAN : Pehlivan, kahraman, yiğit.
• NESLİ: Soylu.
• NESLİHAN : P
• NESLİHAN: Han soyundan. Sevgi ile hükmeden. Padişah soyundan gelen.
• NESLİŞAH: Şah soyundan
• NESRİN : Yaban gülü, mısır gülü, van gülü.
• NEVA: Ses, ahenk; Güç, zenginlik, servet; Nasip; Türk müziğinde bir makam
• NEVADE: Torun anlamında
• NEVAL : Talih, kısmet, baht açıklığı. İhsan, bağış.
• NEVBAHAR: İlkbahar, ilkyaz
• NEVBAHT : Talihi yeni.
• NEVBER : Yeni yetişmiş turfanda sebze, meyve.

• NEVCİHAN: Yeni dünya
• NEVCİVAN : Taze, genç, delikanlı.
• NEVEDA : Herkesten ayrı bir edası olan.
• NEVESER: Türk Müziğinde Dede Efendi`nin bulduğu bileşik bir makam
• NEVGECE: Yeni yeni oluşan gece
• NEVGÜL: Yeni açmış gül
• NEVIN : Yeni, yepyeni, yeni şey.
• NEVRA: Beyaz çiçek. Işıklı olma,parlaklık.
• NEVRES : Yeni biten,Yeni yetişen, genç taze.
• NEVSAL : Yeni yıl.
• NEVVARE : Nurlu, ışıklı, parlak, ağaç çiçeği.
• NEVİNBAl : Taze yeni yetişmiş fidan.
• NEVİNUR : Çeşitli görünümde ışıklar.
• NEYİR: Işıklı, aydınlık, parlak
• NEZAFET : Temizlik, paklık.
• NEZAHET : Temizlik, paklık, iç temizliği, incelik, rikkat.
• NEZAKET : Naziklik, zariflik, incelik, terbiye, edep.
• NEŞE : Sevinç içinde olan.
• NEŞVE: Keyif,neşe.
• NEŞİDE : Ünlü mısra, beyit, manzume.
• NİDA : Seslenen.
• NİGAHBAN : Gözcü, bekçi.
• NİGAR : Resim, nakış, resim gibi güzel.
• NİHAL : Fidan, taze sürgün, genç. Fidan gibi ince yapılı.
• NİHAL: İnce ve düzgün vücutlu sevgili. Fidan,taze sürgün.
• NİHAN : Gizli, sır, örtünmesi gerekli yerleri örten.
• NİL: Çivit. Mısır`da bir nehir
• NİLAY: Işıklı mavi,ışıklı lacivert.
• NİLGÜN: Lacivert renkli, çivit renginde
• NİLÜFER : Bir su bitkisi
• NİLÜFER: Durgun sularda yetişen, değişik renkli ve uzun ömürlü su bitkisi
• NİRAN : Ateş, parlaklık.
• NİSA: Kadın,kadınlar.
• NİSAN: Gelin çiçeği; İlkbaharın ilk ayı
• NUR : Işık, parıltı, aydınlık, nur.
• NUR: Aydınlık, parıltı, parlaklık
• NURAN : Işıklı, nurlu, aydın.
• NURAN: Nurlu,ışıklı.
• NURAY : Ay ışığı gibi.
• NURBANU : Işıklı hanım, nurlu hanım.
• NURCAN: Aydınlık insan.
• NURCIHAN : Cihanın nuru, kâinatın ışıklı, parlak, nurlu.
• NURFER: Işık veren,aydınlatan,ferahlatan.
• NURGÜL: Nur+Gül
• NURGÜN: Nur+Gün
• NURHAN : Aydın hükümdar.
• NURHAYAT : Parlak hayat.
• NURPERİ : Yüzü nur gibi parlayan peri gibi güzel.
• NURPERİ: Bir peri kadar göz kamaştırıcı güzelliğe sahip olan.
• NURSAL: Işıksal ışıkla ilgili
• NURSAY: Işık gibi say, ışık gibi bil anlamında
• NURSELİ: Işık seli (yağmuru) anlamında
• NURSEZA: Nura layık, ışığa, aydınlığa layık anlamında
• NURTEN: Işık gibi duru tenli anlamında
• NURÇİN : Işıklı.
• NURŞEN : Işık gibi şen ve güler yüzlü.
• NURŞİN : Çok lezzetli.
• NUTİYE: Gökyüzündeki en parlak yıldız
• NÜKET: Nükte, zarif, güzel sözler
• NÜKHET : Güzel ve hoş koku.
• NÜKTE: İnce anlamlı, düşündürücü şaka söz

O

• OKSAL: Ok at; Oka ilişkin
• OKŞAN: Sevil,şefkat gör.
• OLCA: Ganimet,bolluk.
• OLCAY: Mutlu, ongun; Rastlantıları düzenlediği ve böylece de insanlara iyi ya da kötü durumlar hazırladığı sanılan şey, şans, talih
• OLGAÇ: Bilgi ve görgüde olgunlaşan
• OMAY: Gözde,sevilen,beğenilen.
• ONGÜL: Ön ayak olmak; İlk gül
• ORKİDE: Salepgillerden güzel çiçekli birtakım bitki türlerinin ortak adı
• OYA: Bir nesneye oyularak yapılan süs; Genellikle ipek veya ibrişim ile iğne, mekik, tığ kullanılarak yapılan ince dantel
• OYLUM: Hacim, dirim; İçi oyulmuş, çukur duruma getirilmiş; Resimde derinlik, üç boyutluk etkisi, mimarlıkta mekan karşılığı

Ö

• ÖDÜL: Armağan
• ÖĞÜN: Kendini yücelt. Zaman. Kez,defa.
• ÖĞÜT: Tavsiye.
• ÖMÜR: Yaşama süresi,hayat.
• ÖNAY: Yeni çıkmış ay
• ÖNGÜL: Direnen,inatçı. Kılavuz. Öncü,teşvik eden.
• ÖRGÜN: Türlü ve düzenli parçalardan oluşan
• ÖVGÜ: Övme, övmek için söylenen söz
• ÖVGÜN: Övülmüş, övülen kişi
• ÖVÜNÇ: Övünmeye yol açan ya da hak kazandıran şey, kıvanç, sevinç, övünç,
• ÖYKÜ: Hikaye, ayrıntılarıyla anlatılan olay
• ÖZBEN: Bireyin kendi varlığı; Gerçek ben anlamında
• ÖZDE: Kişinin kendi içinde, özünde, canda olan
• ÖZDEN: Özle, öz varlıkla, gerçekle ilgili
• ÖZEN: Büyük hassasiyet göstermek
• ÖZGE: Yabancı. İyi,güzel. Cana yakın,şakacı. Yürekli,gözü pek
• ÖZGEN: Başına buyruk. Rahat. Özü geniş. Kuzu kulağı otunun filizi
• ÖZGÜL: Gerçek gül, benim gülüm anlamında
• ÖZGÜR: Herhangi bir kısıtlamaya, zorlamaya, koşula bağlı olmayan, başına buyruk, hür
• ÖZLEM: Bir şeye karşı duyulan istek, bir kimseyi ya da bir şeyi görme, kavuşma isteği; Hasret
• ÖZLEN: Görme isteği uyandır, kavuşma isteği ver, seni özlesinler
• ÖZNUR: Özü ışıklı,aydınlık.
• ÖZNİL: Nil gibi verimli.
• ÖZSU: Besleyici su, besisuyu, bitkilerin dokularında bulunan su
• ÖZTEN: Güzel tenli.
• ÖZÜN: Şiir. Hak edilmiş ün.

P

• PAKİZE : Çok temiz, hoş ve güzel saf, iyi, lekesiz.
• PAMİRA: Orta Asya`da bir yayla
• PAPATYA: Baharda çiçek açan bir kır bitkisi
• PARLA: Parlamak eyleminden parla, ışık saç; Başarılı ol, ünün sanın artsın; Güzel ol, güzel görünüşlü ol
• PELİN: Acı ve güzel kokulu bir bitki
• PELİNSU: Pelin+Su, hem pelin hem su anlamında
• PENDIYE : Öğüt veren.
• PEREN : Ülker yıldızı.
• PERRAN: Uçan, uçucu
• PERVİN: Ülker yıldızı
• PERÇEM: Kahkül
• PERİ : Çok güzel, çekici.
• PERİDE : Uçarak yükselmiş, rengini atmış.
• PERİHAN : Peri padişahı.
• PETEK: Arıların bal topladıkları balmumu yuvacıkları
• PEYDA: Belli, açık, ortaya çıkmak, oluşmak
• PINAR: Büyük su kaynağı
• PIRILTI: Pırıldayan şeyin çıkardığı ışık

R

• RABİA: Dördüncü.
• RAHIME : Müminlere çok acıyan kadın.
• RAHŞAN : Parlak, parlayan.
• RAHŞAN: Parlayan, parlak, aydınlık,ışıltı.
• RANA : Güzel, hoş görünen.

• RANA: İyi, güzel, yumuşak, hoş
• RAVZA : Bahçe, yeşilliği bol, çiçekli bahçe.
• RAVZA: Sulu, su yatağı yer; Bahçe
• RAYIHA : Koku, güzel koku.
• REBİA: Bahar.
• REFHAN : Varlık içinde yaşayan, bolluk içinde bulunan.
• REMIDE : Ürkmüş, korkmuş, ürkek, korkak.
• RENAN: Çok ses çıkaran, çınlayan
• RENGIN : Renkli, boyalı, güzel.
• RENGİN: Boyalı, renkli; Hoş, latif ve güzel
• RESIDE : Erimiş, yetişmiş, olgunlaşmış.
• REVAN: Yürüyen, giden; akan, akıp giden. Ruh,can.
• REYHAN : Rızk, merhamet, güzel koku. Fesleğen.
• REYHAN: Yaprakları güzel kokan bir süs bitkisi, fesleğen
• REZZAN: Ağırbaşlı, onurlu
• RIKKAT : İncelik, naziklik.
• RİMA: Dişi ceylan yavrusu
• ROSA: Gül rengi,pembe kırmızı arası bir renk.
• RUGEŞ : Canlı yüzlü, taze yüzlü.
• RUHAN: Güzel kokulu
• RUHSAR: Yanak, yüz, güzel yüz
• RUHUGÜL: Gül kadar temiz bir ruha sahip olan.
• RUHŞEN: Neşeli,canlı.
• RUKEN : Güler yüzlü, müjde veren.
• RUKIYE : Büyüleyici güzellikte. Rumeysa : Büyük yıldız
• RUKİYE: Büyü,sihir.
• RUZENIN : Çiçek gibi güzel yüzlü.
• RUŞEN : Aydın, parlak, belli, aşikar, apaçık, ortada.
• RÜVEYDA : Hoş, ince, nazik.
• RÜVEYHA : İncelik, zariflik.
• RÜYA: Düş; Gerçekleşmesi imkansız durum, hayal; Gerçekleşmesi beklenen şey, umut
• RÜÇHAN: Üstünlük

S

• SAADET : Kavuşan, mutlu.
• SABA: Gündoğusundan esen hafif ve tatlı rüzgar. Türk müziğinde bir makam
• SABAH: Günün ağarmasıyla başlayan ilk saatler
• SABAHAT : Latif, yüzü güzel, cemal sahibi.
• SABİA : Yedinci.
• SAHRA: Kır,ova,çöl
• SALİHA: Yararlı,iyi,elverişli.
• SANAL: Sanlı ol, ünlen
• SANİYE : İkinci.
• SARA : Halis, katkısız, saf.
• SARA: Halis, saf, katkısız
• SARE : Sıçrayan, atlayan.
• SARE: Olmak, oldu; Cemaat, topluluk; İhtiyaç, susuzluk
• SARGIN: Albenili, çekici, büyüleyici,yıldızı şirin, hoşa giden, sevimli, güzel
• SATIA : Meydana çıkan, yükselen, nur saçan, parlak.
• SAYE: Gölge; Koruma, yardım, sahip çıkma
• SAYGIN: Sayılan, sevilen
• SAYIL: Her zaman saygı gör
• SEBLA: Uzun kirpikli göz
• SEDA : Ses.
• SEDA: Ses; Doğa veya bir engele çarpıp geri dönen ses, yankı
• SEDEF: Midye ve istiridye gibi deniz hayvanlarının kabuğunda bulunan pırıltılı, beyaz, sert bir madde; Bu maddeden yapılmış veya bu madde ile süslenmiş
• SEDEN: Uyanık, tetikte; Gözü açık olmak
• SEGAH: Doğu müziğinin makamlarından
• SEHA : Eli açık, cömert.
• SEHAVET : Cömertliği seven
• SEHER : Gecenin son altıda biri olan vakit ki, bu zaman yapılan dualar makbuldür.
• SEHER: Tan ağartısı
• SEKİNE : Gönlü rahat.
• SEL: Taşkın su
• SELAMET : Sağlık, esenlik, kurtuluş, sâkin olma.
• SELDA: Bir söğüt cinsi
• SELEN: Haber, müjde
• SELMA : Barışçı, itaatli, iyi yolda.
• SELMA: Barış içinde,huzur,erinç.
• SELMİN: Barış ve sevgi duygusuyla dolu olan
• SELVA: Amerika`da Amazon, Afrika`da Nijer ırmakları gibi ekvator bölgesinde büyük suların geçtiği havzalarda bulunan geniş ve balta girmemiş ormanlara verilen ad.
• SELVİ: İnce uzun ağaç
• SELVİCAN : Selvi seven, selvi canlı.
• SELİN: Gür akan su
• SELİNTİ: Ufak sel
• SEMA: Gökyüzü; Göç
• SEMANUR: Nurlu gökyüzü
• SEMEN: Yasemin çiçeği. Semizlik.
• SEMRA : Esmer, kumral renkte, esmer güzeli.
• SEMRA: Esmer kadın.
• SEMİN: Değerli, pahalı; Semizlik
• SEMİRAMİS: Babil`in Asma Bahçeleri`ni kurduran Asur kraliçesi
• SENA : Övme, methetme.
• SENA: Övmek, methetmek; Şimşek parıltısı; Yücelik, yükseklik; Aydınlık; Bir ot adi
• SENAHAN: Metheden, alkışlayan, öven
• SENAR: Yar, aşık, seven insan
• SENAY: Ay gibi güzelsin.
• SENEM: Kars dolaylarında kadın ve erkeklerin karşılıklı olarak oynadıkları bir halk dansı; Arapça`da put; Arapça`da kendine tapılacak kadar güzel olan kadın, sevgili, güzel
• SENIYYE : Yüksek, yüce.
• SERA: Varlıklı olmak, zengin olmak; Şarkı söyleyen; Yer, toprak; Ok yapımında kullanılan bir ağaç
• SERAP : Işığın yansımasından doğan yanılma.
• SERAP: Çorak yerlerde, çölde, sıcak ve ışığın etkisiyle, ileride, yakında ya da ufukta su veya yeşillik var gibi görünmesi olayı
• SERAY: Ay gibi güzel
• SEREN: Gemi direği
• SERMA: Kış soğuğu
• SERPİL: Gelişmek,büyümek.
• SERPİN: Yağmur
• SERRA: Rahatlık,kolaylık
• SERTAP (SERTAB): İnatçı anlamında
• SEVAL: Severek al anlamında
• SEVDA: Vurgunluk, tutkunluk, aşk; Heves, arzu, kuvvetli istek
• SEVDE : Esmer güzeli.
• SEVDEM: Sevginin en son demi
• SEVEN: Bir başkasına sevgi duyan
• SEVGÜL: Gül gibi sevilen.
• SEVGİ: İnsanı bir şeye ya da bir kişiye karşı yakın ilgi ve bağlılık göstermeye yönelten duygu
• SEVTAP: Tapılacak kadar çok sevilen.
• SEVİL: Her zaman sevilen biri ol
• SEVİM: Sevmek eylemi; Bir kişi ya da bir şeyde bulunan o kişi ya da şeyi başkalarına sevdiren özellik
• SEVİNÇ: İstenilen şeyin olmasıyla duyulan coşku
• SEYLAN: Sel, akma, akış
• SEYYAL: Akıcı, akışkan
• SEZEN: Hisseden, sezgili
• SEZER: Açık bir kanıt olmaksızın, olmuş ya da olacak bir şeyi duyumsar
• SEZGİ: Sezmek eyleminden sezgi;
• SEZİN: Sezinleme işi, sezme. Duygulu,anlayışlı.
• SEÇKİN: Benzerler arasında nitelikleriyle göze çarpan, elit
• SEÇİL: Beğeni, sevgi, üstünlük gösterilen
• SIBEL : Buğday başağı.
• SILA: Bir süre ayrı kaldığı bir yere veya yakınlarına kavuşmak; Doğup büyüdüğü ve özlediği yer; Bahşiş, hediye; Bağ
• SİBEL: Henüz yere düşmemiş yağmur damlası (Fransızca “si belle”: öylesine güzel anlamında)
• SİM: Gümüş gibi parlak ve beyaz

• SİMA: Yüz, çehre
• SİMGE: Anlamı olan harf, bitki gibi işaretler
• SİNEM: Yüreğim, çok sevdiğim
• SONEDA: Nazlı olmaması temenni edilen
• SONGÜZ: Kasım ayının halk arasındaki adı
• SONYAZ: Sonbahar
• SU: Canlıların yaşaması için en gerekli olan kokusu, rengi olmayan sıvı
• SUMRU: Bir şeyin yüksek yeri, tepesi
• SUNA: Boylu, poslu, yakışıklı. Yaban ördeği.
• SUNA: Erkek ördek. Endamlı.
• SURPERİ: Peri güzeli.
• SUZAN : Yakan, yanan.
• SUZAN: Yakan,yakıcı.
• SEMAHAT : Cömert, iyiliksever.
• SÜEDA : Saadetli, kutlu, uğurlu. Saidin çoğulu.
• SÜHEYLA: Yumuşak ve iyi huylu,mütevazı kadın.
• SÜKEYNE : Sessiz, sakin, başlı, vakarlı.
• SÜLÜN : İnce narin.
• SÜMEYYE : Ammar b.Yaser`in annesi. İlk İslam şehidi.
• SÜNDÜS : Altın ve gümüş telle işlemeli ipek kumaş.
• SÜNDÜS: Ham ipek,ipekli.
• SÜSEN: Nisan-Haziran dönemlerinde açan güzel kokulu bir çiçek
• SÜVEYDA : Kalbin ortasındaki kara benek.

Ş

• ŞAHDANE : Mutlu, bahtiyar, dindar, temiz yürekli.
• ŞAHMELEK : Güzeller güzeli.
• ŞAHİKA : Dağ tepesi, dağ doruğu.
• ŞAZIMENT : Özellikleri kimseye benzemeyen.
• ŞEBNEM : Gece nemi, çiğ, nem, rutubet.
• ŞEHNAZ : Çok nazlı.
• ŞEHRİBAN : Şehrin en büyük âmiri, vali.
• ŞEMSINİSA : Kadınların güneşi.
• ŞERMENDE : Utangaç.
• ŞERMİN : Utanan, sıkılan.
• ŞERMİZE : Küçük insan topluluğu.
• ŞETARET : Şenlik, neşeli olma, sevinç.
• ŞEYBE : Beyaz saçlı, yaşlı, saçı ağarmış.
• ŞEYDA : Âşık, tutkun. Sevgiden aklını kaybetmiş.
• ŞEYMA : Bedeninde ben, alamet olan.
• ŞULE : Alev, parıltı.
• ŞÜKRAN : Teşekkür eden, minnettar kalan.
• ŞÜKUFE : Çiçek gibi güzel, tomurcuk.
• ŞİFA: Hastalıktan kurtulma, şifa bulma
• ŞİRİN : Tatlı, cana yakın sevimli.

T

• TAHİRE : Gündoğusundan esen rüzgar
• TALHA : Güzellik
• TALİA : Güzel, şirin
• TALİHA : Rastlantıları düzenlediğine ve insanlara iyi veya kötü durumlar hazırladığına inanılan doğa üstü güç, şans, felek
• TAMAY : Dolunay, ayın on dördüncü
• TANAY : Secde eden
• TANSELİ : Şafak vakti gelen sel
• TANSU : Göğüsle ilgili
• TANYEL : Katıksız, arı – Seçilmiş
• TANYELİ : Tan vakti esen rüzgar
• TARA : Sahur zamanı doğan kız çocuğuna verilen ad
• TAYYİBE : 1.İyi davranış. 2.Yatıştırıcı, hoşa giden söz
• TAÇNUR : Mutluluk
• TAİBE : Tövbe eden, pişmanlık duyan
• TENAY : Uygun, yakışan – Yetkili olan – Dine uygun hareket eden
• TENDÜ : Öz, asıl
• TENNUR : Yüksek, ulu
• TIFLIGÜL : Gonca gül.
• TİJEN : Taç, taçlar
• TİRAJE : Gök kuşağı.
• TUBA : 1.Cennette bulunduğun inanılan büyük ağaç. 2.Güzellik, iyilik. 3.Rahat
• TUBA : Cennet ağacı.
• TULÜ : Doğuş, doğma (güneş için) anlamında
• TUĞÇE : Küçük tuğ
• TÜLAY : Ayın ince ışığı
• TÜLIN : Ayna.
• TÜLİN : Ayın çevresinde görülen ışık halkası
• TÜNAY : Gece ve ay
• TÜRKAN : 1.Kraliçe. 2.Güzel kız
• TÜRKAN : 1.Kraliçe. 2.Güzel kız
• TÜRKAN : Padişaha saltanatta ortaklık eden eşi.
• TÜRKÜ : Yankı, ses

U

• UBEYDE : Yaradanın kölesi
• UHDE : Birinin yapmakla yükümlü olduğu iş, görev.
• ULYA : En yüce, en ulu, yüksek
• ULYA : Pek yüce.
• UMAY : Devlet kuşu
• UMUR : Görgü, deneyim
• UZEL : Usta, becerikli
• UĞURGÜL : Uğurlu gül

Ü

• ÜLFET : Dost olan, yakınlık duyan.
• ÜLKÜ : Amaç, ideal
• ÜMEYME : Küçük anne.
• ÜMMÜHAN : Hükümdarın annesi.
• ÜMRAN : 1.Bayındırlık. 2.Uygarlık, medeniyet. 3.İlerleme, mutluluk, refah
• ÜNZİLE : Gönderilmiş
• ÜZGÜ : Yersiz ve gereksiz olarak çektirilen üzüntü, eziyet.

V

• VAHİBE : Hibe eden, bağışlayan.
• VAHİDE : Tek yalnızca bir tane.
• VARİDE : Gelen, erişen – Söylenti
• VECAHET : Güzel yüzlü, itibarlı, şerefli.
• VEDİA : Emanet.
• VEDIDE : Dost, sevgili. Çok seven.
• VEDİA : Korunması için bırakılan emanet
• VERA: Günah ve haramdan kaçınmak için şüpheli şeylerden uzak duran.
• VERDA : Gül.
• VESAMET : Güzel olan.
• VESILE : Vasıta olan.
• VİLDAN : Yeni doğmuş çocuk.
• VİRA : Durmadan, aralıksız, sürekli.
• VUSLAT : Dostuna, sevdiğine kavuşan.

Y

• YAPRAK : Bitkilerin solunumunu sağlayan, yeşil ve türlü biçimlerdeki ince bölüm
• YAREN : Dost, arkadaş
• YARIDİL : Gönül dostu, içten arkadaş.
• YASEMİN : Çeşitli renklerde kokulu çiçekleri olan bir bitki
• YAĞMUR : Bulutlardan yeryüzüne düşen su damlacıkları.
• YAŞAM : Hayat
• YELDA : 1.Uzun. 2.Yılın en uzun gecesi
• YELDA : Uzun ve siyah.
• YELDEM : Çabuk, çevik, çalak.
• YELİZ : Ferah yer, aydınlık, havadar
• YEŞİM : Açık yeşil ve pembe renkli kolay işlenen değerli bir taş
• YEŞİM : Sert ve kıymetli yeşil taş.
• YILDIZ : Gökyüzündeki ışıklı cisimlerin her biri.
• YONCA : Çiçekleri kırmızı veya mor renkli çayır bitkilerinin genel adı
• YÂDİGAR : Dost hatırası.
• YÜKSEL : Başarı kazan, yücel

Z

• ZEHRA : Yüzü beyaz ve parlak, nurani yüzlü.
• ZEHRA : Çok beyaz, parlak yüzlü
• ZEHRE : Çiçek.
• ZEKAVET : Çabuk anlayan, tez kavrayan.
• ZELİHA : Züleyha, su perisi
• ZENNAN : Kadınlar
• ZENNUR : Zinnur, nurlu, ışıklı
• ZERAFET : Kibarlı, incelik, zariflik.
• ZEREN : Anlayışlı, kavrayışlı.
• ZERENGÜL : Altın gibi gül.
• ZERRİN : Altına benzeyen, altın gibi parlak ve kıymetli.
• ZERRİN : Altından yapılmış.
• ZERİN : Altından ya da altına benzer olan.
• ZERİŞTE : Altın tel, sırma.
• ZEYNEB : Görünüşü ve kokusu güzel, olgun ve dolgun.
• ZEYNEP : Süs, bezek.
• ZİBA : Süslü, bezekli. yakışıklı güzel.
• ZİNNUR : Nurlu, ışıklı
• ZİŞAN : Şanlı, şerefli – Bir tür lale
• ZUHAL : Satürn gezegeninin adı.
• ZULAL : Hafif, güzel, soğuk su.
• ZÜBEYDE : Öz, asıl
• ZÜHRE : Çoban yıldızı, venüs.
• ZÜLAL : Saf, temiz, hafif tatlı su.
• ZÜLEYHA : Su perisi – Hazreti Yusuf`un karısı
• ZÜMRA : Akıllı, çabuk kavrayan kadın.
• ZÜMRÜT : Cam parlaklığında, yeşil renkte, saydam bir süs taşı.