Bu ilmi iyi bilen bir adam, dostunu düşmanını daha kolay tanır. Çünkü insanın alacası içinde olduğundan dış görünüşe çabucak aldanılmamalıdır. Görüştüğümüz insanlar hangi kıyafette hangi tabiattedirler? Örneğin başı küçük, burnu büyük, yüzü yuvarlak, boyu uzun veya kısa, saçı sarı veya siyah, el parmakları ince veya kalın, gözleri siyah veya yeşil, ya da gökmavisi olan bir adam, nasıl bir ahlak sahibir, ne karakterdedir? Bunları bilmek büsbütün gereksiz sayılmaz.
Bazı adamlar görüyoruz ki pek zeki oluyor. Bazı kimseler de daha doğarken “zihn-i evvel”; hatta birer dâhi olarak dünyaya geliyorlar. Yaradılışında sanatkâr, hünerli, her işe elverişli, ‘hezâr-ı fenn’ (elinden her iş gelen) denilen şekilde olağanüstü kabiliyetli oluyorlar. Bu, neden ileri geliyor?
