Cüce fillerin, iri sıçanların, dev Komodo ejderhalarının, hatta devasa kertenkelelerin ufak insanlar tarafından avlandığı tuhaf, tarihöncesi bir dünya. Bu senaryo, kulağa bilimsel gerçeklikten çok Arthur Conan Doyle’un Kayıp Dünya’sı gibi bilim kurgu romanlarına aitmiş gibi gelebilir, ancak, çok uzaklardaki bir Endonezya adasında yakın zamanda yapılan araştırmalar bu düşünceyi değiştiriyor. Sumatra ve Doğu Timor arasında bulunan bir Endonezya adası olan Flores, son birkaç yıldır büyük bir tartışmanın merkezi olmuştur.
2003 yılının Eylül ayında Endonezya Arkeoloji Merkezinden R. P. Soejono ve New England Armidale Üniversitesinden Michael Morwood’un önderliğini yaptığı uluslararası bir araştırma ekibi, Liang Bua adı verilen, kireç taşından bir mağaranın kazısında çalışıyorlardı. Burada, 6 metre derinlikte yaklaşık 30 yaşlarında bir kadına ait olan neredeyse eksiksiz bir iskelet buldular. Tür olarak insana ait olduğunu düşündükleri bu iskeleti ölçtüklerinde yalnızca 1 metre uzunluğunda olduğunu gördüler. Çevrede, aynı türe ait, etrafa yayılmış diğer kemiklerle birlikte şimdiye kadar dokuz insan iskeleti bulundu. Radyokarbon ve termolüminesans testleri sonucu en eski kalıntıların yaklaşık 94 000 en yenisinin ise 12 000 yıllık olduğu saptandı.
