Cezayir’deki Kadı, Alimler, İmamlar, Hatipler, Tüccarlar, Eminler ve bütün re’ayânın Sultan’a mektubudur.
Sultanımızın yüce makamına zafer ve saadet dualarımızı takdim ettikten sonra Cezayir’de olan biz bendeleri size yazıp i’lan ediyoruz ki:
Sizin, bizim yanımızda büyük bir mertebeniz vardır. Gün geçtikçe size ta’zimin vücubuna ve lüzumuna daha çok
İMPARATOR ŞARLKENİN İSABELE MEKTUBU
Cezayir Kalesi’nin (Penon de Argel) Barbaros tarafından muhasara edildiğini bildiren 8 Mayıs 1529 tarihli mektubunuzu okudum. Kalenin problemlerini en acil şekilde giderebilmek amacıyla aldığınız kararları uygun görmekle birlikte, bu kararların daha çabuk ve kesin bir biçimde yerine getirilebilmesini sağlamak için kararlarınıza ilaveten;
Cezayir’e yardım ve mühimmat tedarik ederek götürmek üzere atanacak olan kimsenin savaş işlerinden de anlayan Murcia ve Kartagena Savcısı Jorge Ruiz de Alarcon’un olmasına;
Osmanlı Devleti, Kanuni Sultan Süleyman zamanında Cezayir’i fethedince, batısında bulunan Fas ile komşu oldular. O tarihlerde Fas sultanı olan II. Muhammed, Osmanlıların kendi devletini de ele geçireceğinden korkarak, 80.000 kişilik bir ordu ile Cezayir üzerine yürüdü. Cezayir valisi olan Kazdağlı Salih Paşa bunu haber alınca derhal harekete geçti ve Sebû denilen yerde 5 Ocak 1554 günü yapılan harpte Fas kuvvetlerini bozguna uğrattı. Ertesi gün de Fas sultanlığının başşehri olan Fes şehrine girdi. Burada 4 ay kadar hüküm sürdü. Fas sultanı güneydeki