Osmanlı Devleti’nde, yabancı devletlere gönderilecek elçilere çok dikkat edilirdi. Devlet-i Aliyye’nin itibarını gözetecek Serdengeçtiler aranırdı. 1736’da İran Şahı Tahmasb’a da bir elçi göndermek icabetti. İmrahor Mustafa Paşa münasip görüldü. Şah tarafından kabul edilen Mustafa Paşa, görevini yerine getirdi. Sonra, âdeti olduğu için Şah biraz eğlenmek, biraz da denemek kastıyle dedi ki:
-İmrahor Paşa!.. Benim bir derdim var. Acaba sen halledebilir misin?
-Hayırdır İnşâallah.
-Bir atım var. Fakat, çok haşarı. Üstüne bineni yere fırlatır. Şuna bin de fikrini söyle!
