Pekiştirmeli Kelimeler
Türkçede genellikle bir sıfatın, kimi kez de bir adın ilk hecesindeki ünlünün, baştaki ünsüzle birlikte –p–, –m–, –r–, –s– ünsüzlerinden biriyle ya da ünlüyle başlayan bir sıfatın ya da adın yalnız –p– ünsüzüyle kapatılmasıyla ortaya çıkan hecenin, aynı sıfatın ya da adın başına eklenmesiyle kurulan sözcüklerdir.
Sıfat veya zarf görevindeki pekiştirmeli sözler bitişik olarak yazılırlar:
- Abuk subuk
- Anlı şanlı
- Apak,
- Apansız,
- Apaçık,
- Ayrı ayrı,
- Başka başka
- Bembeyaz
- Büsbütün,
- Büsbüyük,
- Cıpcıvık,
- Çepeçevre,
- Çırılçıplak,
- Darmaağın
- Dümdüz,
- Düpedüz,
- Gömgök,
- Güpegündüz,
- İnce ince
- İri yarı
- Kapkara,
- Karmakarışık
- Kupkuru,
- Kıpkırmız
- Kırık dökük,
- Masmavi,
- Mavi mavi
- Mosmor,
- Paramparça,
- Pespembe
- Sapasağlam,
- Sapsarı,
- Sapsağlam,
- Sipsivri,
- Süklüm püklüm
- Sırılsıklam,
- Tertemiz
- Tortop,
- Upuzun,
- Yarım yamalak,
- Yemyeşil
- Yeşil yeşil
Kaynak:
- Türk Dil Kurumu Sözlüğü
- Google Türkçe Sözlüğü
Herkesin bir yaşama nedeni var. Benimkiyse, bir “Sevda”…