Çiçek gibi şirin, güzel bir şehir,
Hiç solmayan sanki bir kasımpatı.
Bir eşsiz ova ki, bereket gelir,
Dörtnala koşturur uygarlık atı.
Anıtlar ayakta burda yan yana;
İmaret, Kale, Mader-i Mevlana,
Karşı koymuş akıp giden zamana,
Bir bir göstererek üstün sanatı.
Türküler söylenir yeşil bağında,
Seslenir Yörükler sanki dağında.
Ürünlerle dolu dört bucağında,
Her mevsim yaşanır dostluk hayatı.
Nice maceralar geçmiş başından,
Öğrenmek mümkündür bunu yaşından,
Çıktı yüz akıyla her yüzyılından,
Bu şehre hayrandır doğu ve batı.
Canlı bir tarihtir dağı, deresi,
Koyunu, kalesi, Yunus Emre’si,
Der ki, Sartavul’un rüzgârlı sesi,
Bendedir etlerin, suların tadı.
Ve Ermenek’in her yanı çiçek,
En yeşil ilçemiz olduğu gerçek,
Açılır Göksu’ya gönül vererek,
Dostların sandalı, eşlerin yatı.
Suyu Ayrancı’nın tatlı bir pınar,
Başyayla’nın kara üzümleri var,
Gülümser Kazımkarabekir’de yar,
En kuytu yerlerde akşam saatı.
Rüzgâr ılgıt ılgıt dala vurdukça,
Sarıveliler’de güle vurdukça,
Ey Baran’ım, dünya dönüp durdukça,
Dillere destandır Karaman adı.
HASAN BARAN
NOT:
1999 YILINDA YAYINLANAN “KARAMAN DESTANI” ADLI ŞİİR KİTABIMDAN
Herkesin bir yaşama nedeni var. Benimkiyse, bir “Sevda”…