HİCRET OLAYI Müslümanlığa karşı olan Mekkeliler, her türlü baskıyla, HZ. MUHAMMED(S.A.V) ’i davasından vazgeçiremeyince ve Mekke dışında, yani Medine’de Müslümanların giderek kuvvetlendiğini görünce; durumun kendileri için tehlike yaratacağı düşüncesiyle, o zaman Kabe’ye yakın bir yerde bulunan Daru’n-Nedve dedikleri meclislerinde toplanarak meseleyi görüşmeye başladılar.
Görüşler, İslam denen hareketin hızla büyüdüğü ve HZ. MUHAMMED(S.A.V) ’in bu çalışmalarını durdurmak gerektiği merkezinde birleşiyordu; putperestlik tehlikeye girmişti ve İslam, Mekke’nin düzenini bozabilecek güçteydi.
Mekke’nin ileri gelenleri bu kararı alınca, nasıl hareket edecekleri ve hangi yöntemleri uygulayacakları konusunda görüşmeye başladılar. İlk önce şu görüş ortaya atıldı: “MUHAMMED (S.A.V.) prangaya vurup hapsedelim!” Bu kabul edilmeyince: “Onu memleketimizden sürgün edelim; ne hali varsa görsün!” denildi. Bu görüş de kabul edimeyince, İslam’ı sevmeyen ve onu çok tehlikeli bulan Ebu Cehil: “Benim görüşüme göre, onu öldürmekten başka çaremiz yoktur. Bunun için de, her kabileden birer genç seçelim. Her birine de birer keskin kılıç verelim. Bunların hepsi birden, kararlaştırdığımız yer ve zamanda HZ. MUHAMMED(S.A.V) ’i pusuya düşürerek öldürsünler; biz de ondan kurtulalım! Böyle olursa, onun kan davası bütün kabilelere düşeceğinden ve ailesi olan Benu Abdi Menaf, herkese savaş açamayacağından, diyete razı olurlar, biz de diyetlerini veririz!” dedi. Bu görüş kabul edildi.
O gece suikastçılar, HZ. MUHAMMED(S.A.V) ’in evini sararak, onu öldürmek için uyumasını beklediler. İslam inancına göre, ALLAH (C.C.), onların oyununu PEYGAMBERE bildirdi ve HZ. ALİ (R.A.) , MUHAMMED'(C.C.)İN yerine geçti. Suikastçılar yorganı açıp yatakta HZ. ALİ (R.A.)´yi görünce çok şaşırdılar ve durumu üslerine anlatmak üzere gittiler. HZ. MUHAMMED(S.A.V), evden çıkarak HZ .EBÛ BEKİR(R.A.)’İN evine gitmiş ve hicret için geldiğini söylemiştir, HZ. EBÛ BEKİR (R.A.) sevinçten ağlamaya başladı. HZ. EBÛ BEKİR(R.A.)’İN evinde bir süre oturduktan sonra beraberce, Mekke’nin güneybatısında bulunan Medine´ye hareket ettiler.
Mekkeliler, HZ. MUHAMMED(S.A.V) hicret edecek olursa, bir kısımı İslam’ı kabul etmiş olan Medine’ye gideceğini biliyorlardı. HZ. MUHAMMED(S.A.V), bunu düşünerek, kuzeydeki Medine yoluna değil, Mekke’nin güneybatısına düşen Sevr dağına hareket etti.
HZ. MUHAMMED (S.A.V), HZ.EBÛ BEKİR(R.A.) ile Sevr mağarasında üç gün geçirdi. Mağaraya önce HZ.EBU BEKİR (R.A.)girmiş ve içinde akrep, yılan gibi zehirli hayvanların olup olmadığını yoklamıştı. Bu kontrolden sonra PEYGAMBERİMİZ içeri girdi.
HZ. MUHAMMED(S.A.V)’in hicret ettiğini öğrenen Mekke Hükümeti, her tarafa asker seferber etmiş, onları bulup getirene yüz deve ödül vadetmişti. Hükümet askerleri ve Ebu Cehil her tarafta PEYGAMBER VE SADIK ARKADAŞ HZ.EBU BEKİR(R.A.)’İ arıyordu. Nihayet askerler EBÛ BEKİR’İN evine gelince EBU BEKİR(R.A.) ‘İN kızı Esma, onlara HZ. EBÛ BEKİR (R.A.)VE HZ. MUHAMMED(S.A.V)’İN nerede oldukları konusunda bir şey söylemedi. Bunun üzerine Ebu Cehil, Esma’ya şiddetli bir tokat attı.
Bu sırada Mekkeliler, her tarafta HZ. MUHAMMED(S.A.V)’i arıyordu. Hatta becerikli bir iz sürücüsü, Mekke askerlerini Sevr mağarasına kadar getirmişti. Ancak bu sırada bir mucize olmuş bir örümcek mağaranın ağzına ağ örmüş ve bir güvercinde yuvasını mağara girişine kurmuştu. Askerler mağaranın yanına gelince, Ebu Bekir endişelenmeye başladı. HZ. MUHAMMED (S.A.V), ONU TESELLİ EDİYORDU: “LAHZEN : ÜZÜLME , TASALANMA ALLAH (C.C.) BİZİMLE BERABERDİR.” Bu sırada askerler, mağara girişindeki örümcek ağını ve güvercin yuvasını görünce içeride kimse olamayacağını düşünerek geri döndüler.
HZ. MUHAMMED(S.A.V) VE HZ. EBÛ BEKİR 20 Eylül 622’de, Medine yakınlarındaki Kuba’ya ulaştılar. HZ. MUHAMMED(S.A.V), tekbir ve ilahilerle karşılandı; Kuba’ya varır varmaz Kuba Mescidi’ni inşa ettirdi. Burada Külsüm bin Hedm’e konuk oldu. HZ. MUHAMMED(S.A.V), on gün dinlendikten sonra, yanında bulunan ashabı ile beraber Medine’ye hareket etti. Bu sırada Ali de Kuba’ya vardı.
HZ. MUHAMMED(S.A.V) Medine de Hamza basta olmak üzere tüm Medinelilerce BEKLENİYORDU. PEYGAMBER göründüğünde bir mucize olmus ve Medine halkinin daha önce hiç bilmediği ve duymadığı bir ilahi (Taleal Bedru)ile karşılanmıştır. HZ. MUHAMMED(S.A.V) Medine’de, Beni Salim mahallesinde Cuma Namazı’nı kıldı ve ilk hutbesini verdi. Medine’de Ebu Eyyub el-Ensari’nin konuğu oldu. Medine´ye girdiğinde halk PEYGAMBERLERİN kendi evlerinde kalması konusunda tartışınca iki cihan PEYGAMBER bir öneri sundu “devesinin ilk çökeceği yere evinin yapılması” ve halk bunu kabul etti. Devesinin ilk çöktüğü yere bir Mescid ve kendi ailesinin kalması için mescide bitişik odalar yaptılar. Mescidin bir yanına da barınaksız kişilerin kalabilmeleri için “Suffe”adı verilen bir yer yapıldı. Aynı zamanda İslam dünyasının ilk yatılı okulu sayılan bu yurtta kalanlara “Ashabu’s-Suffe” denildi.
Herkes Cennete Gitmek İster ama Hiç Ölmeden Cennete Gidilir mi?