Hasret Kokuyorsun Ey Yar

Post author:Ergunca
Post published:12 Mayıs 2017
Post comments:0 Yorum

Hasret kokuyorsun ey yâr
Sanki ölüm kokusu gibi.
Sesini bilmeden özlüyorum,
Üzerime sesini örtermisin
Belki kelâmlarım üşür.
Ver sesini yâr….!
Yaralarıma süreyim.
Gel seninle mutluluk safına duralım,
Ümitlerimize duâ edelim.
Senin yokluğunda İsminin beş harfine sığındım,
Her harfine bir “aşk” sakladım.
Seni her satırımda,
Her paragrafımda,
Her noktalama İşaretlerinde aradım,
Çünkü sen benim
Göz yaşımla yazdığım şiirdin.
Yokluğun kim bilir kaç satırdı,
Bütün ormanları kalem,
Bütün okyanuslar mürekkep olsa,
Seni yine yaza yaza bitiremezdim.
Biliyorum bu alemde ne sen benim oldun
Ne de ben senin, İnan olmayacağız da.
Sen bir gün beyaz gelinlikle giderken
Ben ardından hazan yaprakları gibi
Göz yaşı dökeceğim.
Bazı şarkılar söylenmeyince,
Bazı şiirler yazılmayınca,
Bazı sözler hamuş olunca,
Bazı aşklarda anlatamayınca güzeldir yarim.
Bazı aşkların mayasında suskunluk vardır,
Sadece susarsın,
Görebilsen belki gözlerinle anlatırsın
Belki de yüreğinle.
Ey benim yürek sızım….!
Sesinle yüreğine dokunduğum yâr,
Benim gözünle bir bakabilsen kendine
Nasıl bir aşk feryat figan edersin.
Bendeki seni görünce
Ey gönlüm….!
Sustuğum zaman hep İçimde kanarsın,
Kan çanağı olmuş gözlerime
Bakarak benimsin dermiydin..?
Yüreğimde sıcak sıcak kanayan
Yaraya merhem olurmuydun,
“Şimdi şiir senin yüzündür
Şimdi benim tahtım senin dizindir
“Dermiydin yarim.
Ey benim yüreği güzel yarim…!
Ben bütün hüzünlere dünden razıyım.
Beni hayallerimde yalnız bırakma ne olur…..!
İşte ben böyleyim,
Kelimeler bazılarının boğazına
Benimse yüreğime dizilir.
Uzaklarda da olsan biliyorum
Sevginle yetişirsin İmdadıma,
Biriktirirsin bilirim kelimelerini hazine sandığında.
Dökülse o sandık kim bilir neler çıkar sandıktan,
Değerimi hiç karıştırmazsın diğerleriyle.
Arada bir olsa da bakarsın yüreğindeki sandığa.
Yavan ekmeğe talim ettirme beni
Ey yâr bilirsin katığım sensin
Sen olmazsan ben yaşayaman.
Benim sevgim İkimizde yeter be gülüm…