İyi Olan Her Şey Paylaşımda…
Hazreti Mevlana Dudu Kuşu hakkında iki tane ibretlik hikaye anlatmıştır. Her iki hikayeyi de sizlere sunuyoruz.
1-Dudu Kuşu Hikayesi
Bir bakkal vardı, onun bir de dudusu vardı. Yeşil, güzel sesli ve söyler duduydu. Dükkanda dükkan bekçiliği yapar; bütün alış veriş edenlere hoş nükteler söyler, latifeler ederdi. İnsanlara hitap ederken insan gibi konuşurdu, dudu gibi ötmede de mahareti vardı.
Alp Er Tunga Destanı
Sakalar dönemine ait Alp Er Tunga ve şu olmak üzere iki destan tespit edilmiştir.
Alp Er Tunga, M.Ö. VII. yüzyılda yaşamış kahraman ve çok sevilen bir Saka hükümdarıdır.
Alp Er Tunga Orta Asya’daki bütün Türk boylarını birleştirerek hâkimiyeti altına almış daha sonra Kafkasları aşarak Anadolu Suriye ve Mısır’ı fethetmiş ve Saka devletini kurmuştur.
İskandinav mitolojisi en genel anlamıyla İskandinav topluluklarının Hristiyanlık öncesi dinleri, inanışları ve efsaneleridir. Danimarka, İsveç, Norveç ve İzlanda gibi İskandinav ülkelerinde yaşayan halkların atalarının kuşaktan kuşağa aktardığı zengin bir mitos öykü ve masal dağarcığı vardır.
İskandinavya’da tapılan tanrılara ilişkin efsanelerin yanı sıra ‘Sağa’ denen ve kahramanların haydutların, hayaletlerin, canavarların deniz krallarının köylülerin cücelerin aşk ve serüvenlerinin anlatıldığı öyküleri de vardır.
Şu Destanı, Türkler ‘in en eski destanlarından biridir. Destanın kahramanı olan Şu, bilginlerin tahminlerine göre MÖ dördüncü yüzyılda yaşamış bir Türk kağanıdır. Şu Destanı’nın konusu, Makedonyalı İskender’in Asya içlerine doğru ilerlerken Türklerle yaptığı savaşlardır (?). Ama, Türkolog Zeki Velidi Togan’a göre, destanda adı geçen İskender’in Makedonyalı İskender ile bir ilgisi yoktur ve Şu Destanı’nın konusu Makedonyalı İskender’in istilası değil daha önceki yüzyıllarda oluşmuş bir Aryani istilasıdır.
Hz. Mevlana’dan Kuş Hikayesi
Bir adam hileyle, kuşun birini tuzağa düşürerek yakaladı. Kuş dile geldi, yalvardı:
”Ey ulu insan, sen koyunları, öküzleri yedin, bir çok deveyi kurban ettin. Bu dünyada onlarla bile doymadın, benimle mi doyacaksın? Eğer beni bırakırsan ben sana üç öğüt vereceğim. Bunlara uyarsan her müşkülün hallolur. Birincisini, elindeyken vereyim, eğer beğenirsen beni bırakırsın. İkincisini şu dama konarken, üçüncüsünü de şu ulu ağaçta söylerim,” dedi.
Adam kuşu sıkı sıkıya tutarak: ”Haydi söyle bakalım, eğer beğenirsem seni bırakırım,” dedi. Kuşçağız ilk öğüdünü söyledi: ”Olmayacak sözü kim söylerse söylesin, inanma” dedi. Adam öğüdünü beğenerek kuşu bıraktı.
Kırmızı Gülün Hikayesi
Bir delikanlı güzel bir kıza ölümüne sevdalanır… Yüreği daha fazla dayanamaz olmuş onu uzaklardan seyretmeye. Bir gün o adını bile henüz bilmediği, dış görünüşünden başka hayatı hakkında hiç bir bilgi edinmediği o genç güzel kızın yolunu kesip durdurmuş delikanlı.
Güzel kız azarlayıcı ve manidar bakmış adamın gözlerine;
-Durup dururken neden kestin yolumu böyle? Yoksa yeni haramiler mi tünedi buralara?
Delikanlı:
-Yok, demiş. Harami filan değilim. Sadece sonunun ne olacağını bilmediği karşılıksız bir sevdaya düştü gönlüm. Günler var ki ben o ateşte kavrulur dururum.
Güzel kız şaşırıp kalmış duyduklarına…
-Ne kadar tanıyorsun ki beni? Diye sormuş tanımadığı delikanlıya.
Çin Kaynaklarında Büyük Hun İmparatoru Mete Han
Bu çok önemli vesika, Çin’in ilk resmi tarihi sayılan Shih-chi adlı tarihin 110. bölümünde bulunur. Bu belgeden de anlaşılıyor ki Hunlar o çağda, Asya’nın en cins ve en uzun koşan atlarını yetiştiriyorlardı. Cins atına binerek kaçan Mete’yi Yüe-çi’ler tutamamışlardı.
Hunların doğusunda bulunan milletler de onlardan cins bir atı almak için can atmışlardı. Mete yalnızca bir imparator veya komutan değil; aynı zamanda silâh icat eden ve yaptıran bir askerdi. Bu sebeple Çin kaynaklarının hepsi, vızlayan okun Mete tarafından icat edildiğine inanırlardı.
Aşık Gufrani’nin Bir Taşlama Hikayesi
Bilindiği üzere aşıklar, uzak veya yakın çok yerler gezer dolaşırlar. Yine böyle bir kış günü Karaman’ın Güdümen köyüne Aşık Gufrani’nin bir yolu düşer. O zamanlarda gittiğin yerden bugünkü gibi araçlar olmadığı için köyde misafir kalınırdı. Böyle durumlar için köyde misafir odaları bulunurdu. Eğer tanıdığınız biri varsa sizi misafir odasında değil kendi evinde ağırlarlardı.
Köyün namlı ağası Hacı İbrahim Ağa’nın evinde misafir olmaya karar verir. Ağanın evine geldiğinde Gufraniyi bir uşak kapıda karşılar. Uşak ağaya misafir geldiğini söyleyince Hacı
ŞEHİT KOMANDO ER MURAT AKMAN…1996
Adını ve hikayesini tesadüfen öğrendiğim , tarihe bir mektupla muazzam bir not düşmüş şehit asker .
Doğduğunda ailesi tarafından bir çöplüğe atılarak terkedilmiş ve çocuk esirgeme kurumunda büyümüş olan Murat Akman ne kadar istemese de 18 yaşına geldiğinde evi bildiği kurumdan ayrılmak zorunda kalmış .Ancak kurumda ki öğretmeniyle bağlantısını hiç koparmamış ve orada ki çocuklara yardımcı olabilmek için elinden geleni yapmış.
Askerlik görevini komando olarak yerine getirirken devletin kendisine bağladığı maaşı çocukların ihtiyaçları için kuruma göndermeye başlamış .
Çıktıkları operasyonlar da hayati tehlikesi olması sebebiyle her operasyon öncesi son mektubu olabileceğini düşündüğü bir mektubunu birlikte büyüdüğü bir arkadaşına ulaştırılmak üzere bir asker arkadaşına emanet etmiş.
Keloğlan ve Dev Karısı
Bir kadın ve bu kadının Keloğlan adında bir oğlu vardır. Keloğlan her gece kahveye gider, bir köşede büzülerek oturur. Kahvedeki delikanlılar ″Yiğitlik, Erler Karısına koca olmaktır.″ diye söz atarlar. Keloğlan delikanlıların bu sözlerini bir dinler, iki dinler sonunda Erler Karısına koca olmaya karar verir.
Keloğlan düşüncesini annesine anlatır. Annesi Keloğlan’ın gitmesine izin vermez. Keloğlan gitmek için ısrar eder ve annesini kızdırır. Keloğlan yola çıkar, uzun bir süre yola devam ettikten sonra dağın tepesinde Dev Karısını görür. Dev Karısı güneşlenmektedir.
