Fransız General Guro’dan Duygulu Hikaye
Çanakkale Savaşlarında Fransız kuvvetleri komuta eden, General Guro, savaş sırasında bir kolu ile bir bacağının kısmını, savaş sahasında bırakarak yurduna dönmüş.
Daha sonra anlattığı bir savaş hatırasında aynen şöyle diyor:
Fransızlar, Türk’ler gibi mert bir milletle savaştıkları için çocuklarınızla daima iftihar edebilirsiniz. Hiç unutmam. Biraz evvel doğa çevremizde en nefis güzellikteydi. Su çiçekleri, papatyalar, peygamber çiçekleri, leylaklar bir gökkuşağı alemi yaratıyordu. Ve şimdi, savaş sahasında dövüş bitmiş, o güzelim tablo: kan revan içindeydi. Yaralı ve ölülerin arasında dolaşıyorduk. Az evvel Türk ve Fransız askerleri süngü süngüye gelip ağır zayiat vermişlerdi. Bu sırada gördüğüm bir hadiseyi ömrüm boyunca unutmayacağım. Yerde bir Fransız askeri yatıyor,
bir Türk askeri kendi gömleğini yırtmış, onun yaralarını sarıyor, kanlarını temizliyordu. Tercüman vasıtası ile bir konuşma yaptık.
‘Niçin öldürmek istediğin askere şimdi yardım ediyorsun?’
Mecalsiz haldeki Türk askeri şu karşılığı verdi: Bu Fransız yaralanınca yanıma düştü. Cebinden yaşlı bir kadın resmi çıkardı. Bir şeyler söyledi! Anlamadım!… Ama herhalde annesi olacaktı. Benim ise kimsem yok! İstedim ki, o kurtulsun, anasının yanına dönsün!…
Bu asil ve alicenap duygu karşısında hüngür hüngür ağlamaya başladım. Bu sırada, emir subayım Türk askerinin yakasını açtı!O anda gördüğüm manzaradan yanaklarımdan sızan yaşlarımın donduğunu hissettim! Çünkü, Türk askerinin göğsünde, bizim askerinkinden çok ağır bir süngü yarası vardı ve bu yarayı bir tutam ot tıkamıştı.! …
Az sonra ikisi de öldüler!!!
Bu generali anısına anlattığı Mehmetçik aynen ANADAN ŞEHİDE SON VEDA mısralarını anlatmaktadır.
Oğul;
Sen giderken,
Ardından baktığım oğul.
Seni gözledim,
Doğduğundan beri yaptığım gibi, Seni izledim.
Yüzüne çarparsa yel, yüreğim ürperir oğul,
Ayağına taş değerse, bağrım yanar oğlu,
Kıyamadım gülü ellemene,
Dikeni vardır diye.
Canımdan can, kanımdan kan oğul.
Ama…
Bugün git oğul.
Yoluna git.
Şu İslam toprağını gavur alacaksa,
Ezanların susacaksa,
El kemendini boynuna atacaksa ,
Çiğnenecekse şehit atanın mezarı,
Git oğul,
Git…
Bilesin ki RESUL önündedir.
Bilesin ki melekler ardındadır.
Bilesin ki dualarım semadadır.
Bilesin ki yolun ALLAH’adır.
Düşte gördüm oğul,
Bize artık vuslat,
Mahşerden sonrayadır.
Herkes Cennete Gitmek İster ama Hiç Ölmeden Cennete Gidilir mi?